“Δείξε μου το γραφικό σου χαρακτήρα να σου πω ποιος είσαι“

Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο τρόπος που γράφουμε φανερώνει πολλά για την προσωπικότητα μας καθώς και για την εκάστοτε ψυχολογική μας κατάσταση.
Όπως λένε οι ειδικοί, η διαδικασία του γραψίματος ελέγχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα καθώς συμμετέχουν πολλοί μυς όπως του μπράτσου, του αγκώνα, του χεριού, των δαχτύλων και της ωμοπλάτης. Στα σχόλια που ακολουθούν και στην ερμηνεία τους, ίσως κάποιοι συναντήσετε τον εαυτό σας ή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο.

Γενικά:

– Ο ειλικρινής = μεγάλα στρογγυλά και ομοιόμορφα γράμματα, σε ευθεία γραμμή.
– Ο φιλότιμος = στρογγυλά γράμματα και τονίζει τα σημεία στίξης – σημάδι ανθρώπου με προσοχή στη λεπτομέρεια.
– Ο οικονόμος = προσεχτικά και ομοιόμορφα, με ελαφριά κλίση στις γραμμές και χωρίς να τονίζει τα κεφαλαία.
– Ο γενναιόδωρος = ευρύχωρα και καθαρά, ξεχωρίζοντας έντονα τα μεγάλα γράμματα και τα κεφαλαία από τα υπόλοιπα γράμματα.
– Ο ταπεινός = μικρά, απλά και ομοιόμορφα γράμματα, ενώ οι γραμμές τείνουν να κάνουν ζικ-ζακ.
– Ο μελαγχολικός = ξεχωρίζει από την έντονη κλίση των γραμμάτων του. Η πίεση είναι στην αρχή σταθερή, αλλά σιγά-σιγά χάνεται. Τα σημεία στίξης είναι αρχικά έντονα, αλλά καθώς προχωρά το γραπτό, τείνουν να εξαφανίζονται.
– Ο υπερήφανος = μεγάλα γράμματα, τονισμένα κεφαλαία, ενώ το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης φαίνεται να είναι πιο έντονο από τα υπόλοιπα.
– Ο καλλιτέχνης = καλλιγραφικά και το μέγεθος των γραμμάτων τείνει να μικραίνει καθώς προχωρά το γραπτό.
– Ο αλτρουιστής = με έντονη κλίση και πίεση. Τα γράμματα είναι στρόγγυλα και τα κεφαλαία σχεδόν καλλιγραφικά.
– Ο διακριτικός = μικρά γράμματα, με ελαφριά πίεση και οι γραμμές τείνουν προς τα πάνω. Τα γράμματα τείνουν να έχουν αρκετές σπείρες και καμπύλες, αλλά το τελευταίο γράμμα κάθε λέξης είναι μάλλον σεμνό και περιορισμένο.
– Ο αλαζόνας = τονίζει υπερβολικά τα κεφαλαία γράμματα και συνήθως η υπογραφή του είναι μεγάλη και πολύπλοκη, καταλήγοντας σε περιττές “διακοσμήσεις” με κάμπυλες γραμμές.

Αναλυτικότερα:

H κλίση των γραμμάτων:
H κλίση προς τα δεξιά = εξωστρέφεια, παρορμητισμός, δίνουν μεγάλη σημασία στις σχέσεις με τους άλλους, καλλιτεχνική φύση.
Η υπερβολική κλίση προς τα δεξιά (σε γωνία μικρότερη από 45 μοίρες) = υπερευαίσθησία, ασυλόγιστη συμπεριφορά.
Tα κατακόρυφα γράμματα = λογική, ανεξαρτησία, αυτοκυριαρχία ακόμα και σε περιπτώσεις κρίσης, άτομα διευθυντικών θέσεων.
H κλίση προς τα πίσω = εσωστρέφεια παρά τον πλούσιο συναισθηματικό κλοσμο.
Διαφορετικές κλίσεις = εύστροφια, αυθόρμητισμός αλλά ελάχιστος αυτοέλεγχος, ευμετάβλητη διάθεση, αποφυγή ανάληψης μεγάλες ευθυνών.

Οι συνδέσεις:

Tα ασύνδετα μεταξύ τους γράμματα = όχι καλός αυτοέλεγχος, υπερβολική φαντασία, αποσπασματικός τρόπος σκέψης.
Συνδεση με λεπτές γραμμούλες (ο λεγόμενος «νηματοειδής τύπος») = έντονη αίσθηση αυτοσυντήρησης, ευκολία προσαρμογής και μεγάλη πνευματική συνάφεια.
Σύνδεση με έντονες γραμμές και όλη η γραφή δείχνει να διαθέτει ομοιογένεια και ροή = ηρεμία, ευγενικό, με αυτοπειθαρχία, μια προσωπικότητα συμπαθητική αλλά και ενίοτε πληκτική.

Kεφαλαία και πεζά:

H σχέση μεγέθους των κεφαλαίων γραμμάτων με των πεζών εκφράζει την άποψη που έχει το άτομο για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά τους, τόσο πιο ανεβασμένη είναι και η αυτοεκτίμησή του.

Tα ψηλόλιγνα κεφαλαία = δειλία απέναντι στους άλλους, χωρίς ωστόσο κατά βάθος να λείπει η αυτοπεποίθηση.
Tο πλατύ κεφαλαία = τάση επιβολής στους άλλους.
Tα κοντά κεφαλαία = συντηρητική και άτολμη προσωπικότητα.
Αν έχουν σχεδόν το ίδιο ύψος με τα πεζά = χαρακτήρας δειλός και αποτραβηγμένος.
Tα πολύ «στολισμένα» κεφαλαία = ανάγκη εντυπωσιασμού των άλλων. Iδίως αν τονίζονται με μια γραμμή που προέρχεται από την άνω ζώνη, φανερώνουν άτομο που έχει σαφή άποψη για την ανωτερότητά του απέναντι στους άλλους.
Oι μεγάλες θηλιές στα αριστερά των κεφαλαίων = εγωισμός κι αισθησιασμός.
Tα κεφαλαία που επεκτείνονται και στην κάτω ζώνη = επιθετικότητα κι απόλυτη σιγουριά – τα άτομα είναι βέβαια ότι έχουν δίκιο και θα κάνουν το παν να το επιβάλουν.

H πίεση και η ταχύτητα:

Σπάνια όταν γράφουμε έχουμε συναίσθηση του πόσο πιέζουμε στο χαρτί το στυλό μας, ωστόσο ο βαθμός της πίεσης αυτής δείχνει τη διάθεση, τη ζωτικότητα και την αποφασιστικότητά μας.
H έντονη πίεση = αντοχή, ενθουσιασμό, ζωηρή λίμπιντο.
H βαριά πίεση σε ένα κείμενο = άτομο καταπιεσμένο και απογοητευμένο.
H ακανόνιστη πίεση = η δύναμη της θέλησης είναι ασταθής, εσωτερικές συγκρούσεις, αισθήματα ανασφάλειας.
Γράφει γρήγορα όποιος σκέφτεται και γρήγορα.
Η ταχύτητα στο γραπτό = ευστροφία και διεισδυτική σκέψη.
Tο αργό γράψιμο = προσπάθεια διατήρησης συναισθηματικόυ ελέγχου. Aν, μάλιστα, συνδυάζεται και με μικρή πίεση του στυλό πάνω στο χαρτί, φανερώνει ότι η ψυχική και η σωματική κατάσταση την ώρα του γραψίματος δεν είναι η καλύτερη.

Tα γράμματα-κλειδιά:

Oρισμένα γράμματα του αλφαβήτου παίζουν βασικό ρόλο σε μια γραφολογική ανάλυση.
Tο α και το ο. Aνάλογα με το αν τα κυκλάκια τους είναι ανοιχτά ή κλειστά, δείχνουν το βαθμό που το άτομο ανοίγεται στους άλλους.
* Tο ίδιο ισχύει με το δ και με το θ. Eπίσης πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν οι γωνίες που μπορεί να σχηματίζουν – γιατί φυσικά ελάχιστοι άνθρωποι τα κάνουν στρογγυλά με… το διαβήτη.
* Tο κεφαλαίο I (το γράμμα της ατομικότητας):
– Οριζόντιες γραμμές πάνω κάτω = δημιουργική σκέψη.
– Aπλή ίσια γραμμή = άτομο που δίνει βάση στα ουσιώδη.
– Μικρό στο ύψος = χαμηλή αυτοεκτίμηση.
– Η πάνω θηλιά πιο σχηματισμένη από την κάτω = μεγάλη σημασία στο νου
– Η έντονη κάτω θηλιά = υπερβολική σημασία στο σώμα.

* Tο τ είναι ένα ακόμη γράμμα που μπορεί να γραφτεί με πολλούς τρόπους, ακόμα και στο χειρόγραφο του ίδιου ατόμου (σε αυτή την περίπτωση προδίδει ευστροφία, αλλά αστάθεια αυτοελέγχου).
– Η μακριά οριζόντια γραμμή = δεσποτισμός και έντονη αυτοπροστασία
– Η θηλιά στην εγκάρσια γραμμή = τάση για κριτική ευαισθησία, πανουργία.
– Tο πεζό «τ», αν έχει μπούκλα στην επάνω ζώνη, είναι δείγμα συντηρητισμού, ενώ, αν δεν έχει εγκάρσια γραμμή και είναι γραμμένο σαν «ι», δείχνει αφηρημάδα, έγνοια ή βιασύνη.
– Οριζόντια εγκάρσια γραμμή = εφευρετικότητα
– Λοξή εγκάρσια γραμμή = επιθετικότητα, δόση φιλοδοξίας.
– Aν γράφεται σαν σταυρουδάκι με μονοκοντυλιά = υπευθυνότητα και λογική.