Σκηνοθεσία: DeZ Vylenz
Ο Alan Moore θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς κόμικ της εποχής μας. Οι ιστορίες του, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τα Watchmen, V for Vendetta, From Hell, έφεραν μια νέα εποχή στον τομέα των κόμικ, αλλάζοντας τον τρόπο που το μέσο προσεγγίζει διάφορα θέματα, φτάνοντας (ή και ξεπερνώντας) το ύψος αυτού που ο περισσότερος κόσμος ονομάζει «σοβαρή λογοτεχνία».
Σε αυτό το 77λεπτο ντοκιμαντέρ, ο ίδιος ο Moore μας μιλάει για τη ζωή του, κάποια από τα έργα του και αναπτύσσει τις απόψεις του πάνω σε διάφορα θέματα όπως η σχέση μεταξύ τέχνης και μαγείας, θρησκείας, επιστήμης και πνευματικότητας, την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την κοινωνία και πολλά άλλα, συνδέοντάς τα με τόση δεξιοτεχνία, που ανεξαρτήτως αν ο θεατής συμφωνεί ή διαφωνεί, το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο.
Μερικά αποσπάσματα:
«Στο έργο μου ως συγγραφέας, ασχολούμαι με φαντασία, δεν ασχολούμαι με ψέματα. Αν και ομολογώ ότι η διαφοροποίηση είναι λεπτή, και ίσως όχι εύκολα αντιληπτή από τον απλό άνθρωπο, με τη φαντασία, την τέχνη και τη συγγραφή, είναι σημαντικό ακόμα και αν έχεις να κάνεις με τομείς εντελώς εξωφρενικής φαντασίας, να υπάρχει μια συναισθηματική αντήχηση. Είναι σημαντικό μια ιστορία να ηχεί ως αληθινή σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, ακόμα κι αν δεν συνέβη ποτέ».
«Το να αφήσω τη δουλειά μου και να αρχίσω σαν συγγραφέας ήταν ένα τεράστιο ρίσκο, ένα άλμα στο κενό, ένα χτύπημα στα τυφλά. Αλλά οτιδήποτε αξίζει στις ζωές μας είτε είναι καριέρα, ένα έργο τέχνης, μία σχέση, πάντα ξεκινάει με ένα τέτοιο άλμα. Και για να τα καταφέρεις, πρέπει να αφήσεις στην άκρη τον φόβο της αποτυχίας και την επιθυμία της επιτυχίας. Πρέπει να κάνεις αυτά τα πράγματα εντελώς αγνά, χωρίς φόβο, χωρίς επιθυμία. Επειδή αυτά που κάνουμε χωρίς την επιθυμία του αποτελέσματος, είναι οι πιο αγνές πράξεις που θα κάνουμε ποτέ».
«Η τέχνη είναι, όπως και η μαγεία, η επιστήμη του χειρισμού των συμβόλων, λέξεων ή εικόνων για να επιτευχθούν αλλαγές στην συνείδηση. Η ίδια η γλώσσα της μαγείας φαίνεται ότι μιλάει τόσο για τη συγγραφή ή την τέχνη όσο και για υπερφυσικά γεγονότα. […] Αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν σαμανισμό και μαγεία για να μορφοποιήσουν τον πολιτισμό μας είναι διαφημιστές. Αντί να προσπαθούν να αφυπνίσουν τον κόσμο χρησιμοποιούν τον σαμανισμό τους ως όπιο για να κοιμήσουν τον κόσμο, για να κάνουν τους ανθρώπους περισσότερο χειραγωγήσιμους».
«Δεν είναι δουλειά των καλλιτεχνών να δώσουν στο κοινό αυτό που θέλει το κοινό. Αν το κοινό ήξερε τι χρειάζεται, δεν θα ήταν το κοινό. Θα ήταν ο καλλιτέχνης. Η δουλειά των καλλιτεχνών είναι να δώσουν στο κοινό αυτό που χρειάζεται».
«Οι αλχημιστές είχαν δύο στοιχεία στη φιλοσοφία τους. Αυτά ήταν οι αρχές Solve et Coagula. Solve ήταν το αντίστοιχο της ανάλυσης, το να αποσυναρμολογείς κάτι για να δεις πώς λειτουργεί. Coagula ήταν η σύνθεση, το να ξαναβάλεις μαζί τα αποσυναρμολογημένα κομμάτια, έτσι ώστε να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Αυτές είναι δύο πολύ σημαντικές αρχές που μπορούν να εφαρμοστούν σχεδόν σε κάθε τομέα του πολιτισμού. Για παράδειγμα, υπήρξε πρόσφατα στη λογοτεχνία ένα κύμα μεταμοντερνισμού, αποδόμησης. Αυτό είναι Solve. Ίσως είναι καιρός για λίγο περισσότερο Coagula στις τέχνες. Έχοντας αποδομήσει τα πάντα, πρέπει να αρχίσουμε σοβαρά να σκεφτόμαστε πως θα τα ξανασυναρμολογήσουμε».
«Αυτό που βλέπουμε είναι οι δικές μας αντιλήψεις, που τις περνάμε για πραγματικότητα. Και στη συνέχεια τείνουμε να είμαστε τόσο σωβινιστές για την εικόνα που έχουμε για την πραγματικότητα σαν να είναι η μοναδική που υπάρχει».
Από το ίδιο Τεύχος
27 Ιουλίου, 2024 / COPY - PASTE, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
27 Ιουλίου, 2024 / COPY - PASTE, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ