Οι αρχαίοι σοφοί έλεγαν στους μαθητές τους ότι το σύμπαν είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που σκέπτεται, δονεί, αναπνέει.
Είναι πολλές και πολύ λεπτές οι διάφορες διαστάσεις που υπάρχουν στο σύμπαν. Εμείς οι άνθρωποι μονάχα λίγες απ’ αυτές μπορούμε να συλλάβουμε με την αντίληψη και τις περιορισμένες μας αισθήσεις. Σήμερα ο επιστημονικός κόσμος βαδίζει, αργό αλλά σταθερά προς την επιβεβαίωση τέτοιων αρχαίων διδασκαλιών. Οι αντιλήψεις για την ζωή και την ύπαρξη πλαταίνουν τον ορίζοντά τους όλο και περισσότερο, καθώς γίνονται νέες έρευνες και πιο βαθιές μελέτες πάνω στη δομή της φύσης και στα πλάσματα που εξελίσσονται μέσα της.
Οι αρχαίοι σοφοί έλεγαν επίσης ότι κάθε ζωντανός οργανισμός είναι ένα σύμπαν. Οι Ερμητικές, Ορφικές και Πυθαγορικο-πλατωνικές σχολές και γενικά κάθε σχολή εσωτερικής φιλοσοφίας, που ενεργούσε σε σωστά πλαίσια μέσα στον άνθρωπο και στη φύση, δίδασκε μια θεμελιώδη αρχή της δημιουργίας: «Όπως είναι πάνω είναι και κάτω, όπως είναι κάτω είναι και πάνω». Δεν είναι λοιπόν παράξενο να δεχθούμε με μια τέτοια υπερβατική λογική (αρχή της αναλογίας ή της αντιστοιχίας) ότι το σύμπαν είναι ένας μεγάλος ζωντανός οργανισμός και ότι αναλογικά οι ζωντανοί οργανισμοί αποτελούν ο καθένας ένα μικρό σύμπαν σε μικρογραφία.

Συγκεκριμένα για τα ζώα, με λίγη φυσική παρατήρηση και εμβάθυνση στη μελέτη της δομής τους, μπορούμε να μάθουμε πολλές βαθιές μεταφυσικές και φυσικές γνώσεις. Τα ζώα είναι ένας καθρέφτης του σύμπαντος όπου εκφράζονται βασικοί και υπερβατικοί νόμοι του. Έτσι, στους κοχλίες καθρεφτίζεται η σπειροειδής δομή ενός γαλαξία που είναι και η αύξουσα σπείρα της ανάπτυξης της Χρυσής Τομής εφαρμοσμένη σε ορθογώνια, όπως βλέπουμε στο σχέδιο. Το ψηφιδωτό της ζωής συμπληρώνεται…
Τα θαλασσινά κοχύλια, που ήταν σύμβολο της Αφροδίτης στην αρχαία ελληνική μυθολογία και παρουσιάζονται επίσης σ’ όλες τις θαλασσινές μυθολογίες του κόσμου, εκφράζουν και αυτά κοσμικούς νόμους. Κλείνουν μέσα τους τα κλειδιά μιας ξεχασμένης γνώσης, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι αρχιτέκτονες για το χτίσιμο του ναού του Κόσμου και της Ζωής, αφού καθρεφτίζει κανόνες του σύμπαντος.
Στο σχέδιο βλέπουμε ένα κοχύλι που με τις αρχιτεκτονικές του αναλογίες δείχνει σημαντικά μέτρα για χρήση του στη φυσική κατασκευή του κοσμικού ναού και συντονίζεται με το άνοιγμα της πύλης, που κρύβει το μυστήριο του τετραγωνισμού του κύκλου, που τόσο απασχόλησε τους αρχαίους φιλοσόφους – μαθηματικούς. Το ώριμο ζώο έχει στο κοχύλι του 7 δάχτυλα μήκος στη μεγαλύτερη του διάσταση και 6 στη μικρότερη. Το κάτω μέρος του σχηματίζει ένα ημικύκλιο, που επιτρέπει να σχηματισθεί ένας ολόκληρος κύκλος. Οι άνω πλευρές ορίζουν το όριο ενός τετραγώνου που έχει την ίδια περίμετρο με την περιφέρεια του κύκλου και το μήκος των δύο αυτών επιπέδων πλευρών, δείχνει πάνω στον κύκλο, τα σημεία όπου θα τον έκοβε ένα τετράγωνο με το ίδιο εμβαδόν. Τι παράξενα μυστήρια μας αποκαλύπτει η μαθηματική έρευνα στη φύση!

Η χελώνα, άλλο πραγματικά παράξενο ζώο, πάντα αποτελούσε κοσμικό σύμβολο σε πολλούς αρχαίους μυητικούς πολιτισμούς. Συμβόλιζε τον ουράνιο θόλο. Γιατί πάνω στις πλάκες του οστράκου της καθρεφτίζονται με μυστηριώδη τρόπο οι αστερισμοί και γι’ αυτό το λόγο θεωρείται ότι αποτελεί μια μικρογραφία του ουράνιου θόλου. Στο σχέδιο βλέπουμε την ανάλογη αναπαράσταση, όσον αφορά το βόρειο ημισφαίριο, το δικό μας, με την αντίστοιχους αστερισμούς και με τη ζώνη των ζωδίων στις 24 πλάκες του ισημερινού μέρους του καβουκιού. Η γνώση αυτή ότι το καβούκι της χελώνας αποτελούσε κάτοπτρο του ουράνιου θόλου, χρησιμοποιήθηκε πολύ στην αρχαιότητα, κυρίως στο κινέζικο πολιτισμό για μαγικές πράξεις, μαντικά και οιωνούς. Ο Κομφούκιος μας μετέδωσε μερικές διδασκαλίες περί μαντικής σχετικά μ’ αυτό το θέμα και ο ίδιος έλεγε, πριν πεθάνει, ότι θα χρειαζόταν πολλά χρόνια μελέτης ακόμα, για να μπορέσει να κατανοήσει αυτή την επιστήμη τελείως, η οποία είχε βέβαια μεγάλη σημασία σε σχέση με τη λεγόμενη «τέχνη των παραλλαγών» την ανώτερη μαγική και μαντική τέχνη που αναφέρεται στο βιβλίο του το «Ι CHIΝG».
Το όστρακο της χελώνας έπαιζε επίσης μεγάλο ρόλο και στο αριθμητικό κλειδί ερμηνείας, που δεν θα το αναλύσουμε βέβαια σε τόσο μικρό και εκλαϊκευμένο άρθρο. Οι αριθμοί καθώς και οι θέσεις τους στη δομή του καβουκιού επέτρεπαν στον σοφό μάντη να αποκαλύψει και να ξεσκεπάσει γεγονότα του μέλλοντος. Κάθε πλάκα έχει σχέση μ’ έναν αριθμό της αρχιτεκτονικής της δημιουργίας του σύμπαντος, ταυτόχρονα μ’ έναν αστερισμό και μια συντεταγμένη του ουρανού. Υπήρχε μια γλώσσα των αριθμών, οι οποίοι διαβασμένοι σε συγκεκριμένες σειρές και θέσεις γίνονταν δημιουργικοί και αποκάλυπταν ένα τμήμα του μεγάλου μυστηρίου της παγκόσμιας δημιουργίας. Όταν πεταγόταν στην ιερή φωτιά του βωμού, το όστρακο ράγιζε σε μερικά σημεία σε μια ορισμένη στιγμή και από αυτά τα σημάδια χώρου-χρόνου οι μάντεις ερμήνευαν όχι μόνο το μέλλον αλλά και μάθαιναν τα μυστήρια του παρελθόντος της ανθρώπινης εξέλιξης.
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία συναντάμε επίσης, μ’ ένα βαθύ συμβολισμό το όστρακο της χελώνας. Το χρησιμοποίησε ο θεός Ερμής για να φτιάξει το πρώτο μουσικό όργανο, την επτάχορδη λύρα, που μετά χάρισε στον θεό Απόλλωνα. Είναι σύμβολο του Ηλιακού συστήματος με τους 7 ενεργητικούς πλανήτες του (1). Το μουσικό αυτό όργανο το μελέτησε ο Πυθαγόρας, βρίσκοντας σχέσεις αρμονικής μαθηματικής αναλογίας μέσα στις διαφορετικές διαστάσεις των χορδών και συσχετίζοντάς τις με τις αναλογίες των πλανητικών αποστάσεων. Αυτό το μουσικό όργανο ήταν και σύμβολο του ίδιου του ανθρώπου που με τις 7 χορδές, όπως και ο αυλός με τις 7 τρύπες, έπαιζε τη μουσική της ζωής καθώς δονούσε σε κάθε ένα από τα 7 επίπεδα συνείδησής του (2).
Άλλο συμβολικό ζώο που μπορούμε να αναφέρουμε σαν αντικαθρέφτισμα των αναλογιών του σύμπαντος, είναι ο λαγός. Σε πολλούς πολιτισμούς θεωρείτο ιερό και σοφό ζώο και στην αρχαία Ελλάδα τον βλέπουμε σαν σύμβολο του θεού Διονύσου, σε σχέση με τα σεληνιακά και νυχτερινά μυστήρια. Η παράξενη σύνδεση του λαγού με τη σελήνη δεν ανήκει μόνο στη χώρα του εσωτερικού συμβολισμού αλλά και της βιολογικής πραγματικότητας. Τις μέρες της πανσελήνου ο λαγός χορεύει ένα παράξενο σπειροειδή χορό και παρουσιάζει μια έντονη νευρικότητα, γεγονός που ο ίδιος που γράφει αυτές τις γραμμές έχει παρατηρήσει προσωπικά.

Εξ’ άλλου το σχήμα του κεφαλιού του συμπαθητικού αυτού ζώου σχηματίζει σημαντικές γεωμετρικής και αστρονομικής σημασίας αναλογίες. Στο σχέδιο βλέπουμε το κεφάλι του λαγού μέσα στο βασικό μοντέλο του «τετραγωνισμού» τού κύκλου. Ας μελετήσει ο αναγνώστης τις γεωμετρικές και αστρονομικές αυτές γραμμές. Το σύμβολο μιλάει για όποιον θέλει και ξέρει να ακούει. Το σχήμα δείχνει τη γωνία των 13° σε σχέση με την ανατολή του Ήλιου στο ηλιοστάσιο και με την αντίστοιχη ηλιοστασιακή θέση της σελήνης. Αναπαριστάνονται βαθιές κοσμογραφικές και αρχιτεκτονικές αρχές που δεν μπορούμε δυστυχώς να αναλύσουμε όσο θα θέλαμε σ’ αυτό το μικρό χώρο του περιοδικού μας. Το ίδιο σχήμα δημιουργούν ορισμένες στάσεις των δαχτύλων των χεριών που φαίνονται σε ιερές παραστάσεις και αγάλματα της ανατολής και ακόμη του ίδιου του χριστιανισμού. Στην ανατολή αυτές οι στάσεις των χεριών λέγονται «Μούντρα» και αποτελούν ένα μυστικό συμβολικό κώδικα μετάδοσης διδασκαλιών που θεωρείται ολόκληρη επιστήμη και εν μέρει έχει περάσει στη δυτική χριστιανική παράδοση.
Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαν να ειπωθούν ακόμα, π.χ. για τους μυστηριώδεις οιωνοσκόπους της αρχαίας Ετρουρίας και άλλων πολιτισμών που ήξεραν να μαντεύουν παρατηρώντας το πέταγμα των πουλιών, τα οποία, όπως ξέρουμε, προσανατολίζονται ακολουθώντας κοσμικοκαταχθόνιες γραμμές ενέργειας. που γι’ αυτά είναι σαν αόρατοι δρόμοι. Υπάρχει μια παράξενη σοφία, που εκφράζεται με μια μυστική γλώσσα ασυνείδητα στις δομές κατασκευής αλλά και τις συνήθειες των ζώων, χρησιμοποιώντας αστρονομικές και μαθηματικο-γεωμετρικές δομές. Οι συλλαβές της είναι τα άστρα και οι αριθμοί. Μια γεωμετρική γραμμή σε ορισμένη θέση λέει πιο πολλά από χίλιες επεξηγηματικές λέξεις. Απλώς χρειάζεται, τα αυτιά και τα μάτια να είναι έτοιμα για μια κάθετη και πνευματική επικοινωνία. Την επικοινωνία της φύσης με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Σημειώσεις
(1) Στην παράδοση των απόκρυφων επιστημών (αστρονομία και αλχημεία, κυρίως) αναγνωρίζονται μόνο 7 πλανήτες σχετικά με τους διάφορους εσωτερικούς υπολογισμούς και συμβολισμούς.
(2) Η εσωτερική φιλοσοφία παραδέχεται ότι η σύνθεση του ανθρώπου αποτελείται από 7 επίπεδα ή φορείς συνείδησης.
Από το ίδιο Τεύχος
14 Φεβρουαρίου, 2025 / ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
14 Φεβρουαρίου, 2025 / ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Περισσότερα Άρθρα ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ
14 Φεβρουαρίου, 2025 / ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
14 Φεβρουαρίου, 2025 / ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ
14 Φεβρουαρίου, 2025 / ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ