Ο γιος του Ήλιου και η μοίρα του

Ναισός, Νοέμβρης 361.

Τώρα πια δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ο Κωνστάντιος αρρώστησε και πέθανε λίγο πριν συγκρουστούν οι λεγεώνες μας και χυθεί αίμα ρωμαϊκό. Είναι αδιάψευστο σημάδι της Θείας Εύνοιας. Μα τον Δία, μα τον Μέγα Ήλιο, μα τη δύναμη της Αθηνάς, μα τους θεούς και τις θεές, εγώ, ο Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, ο εραστής της Φιλοσοφίας, από σήμερα θα είμαι μόνο υπηρέτης της Πολιτικής. Ο εραστής της μάθησης που φανερώνει κάτι από εκείνη την αιώνια και αναλλοίωτη ουσία που δε γνωρίζει ούτε γέννηση, ούτε φθορά, από σήμερα θα είναι ο πολεμιστής που θα οδηγήσει τις ρωμαϊκές λεγεώνες να κρατήσουν τα εδάφη, τον πολιτισμό και την δόξα της αυτοκρατορίας μας. Ναι, δέχομαι την μοίρα μου, την μοίρα του Φιλοσόφου που αναγκάζεται να γίνει κυβερνήτης, γιατί μόνο οι Φιλόσοφοι ξέρουν να κυβερνούν τον εαυτό τους και να οδηγούν τους ανθρώπους. Σήμερα γίνομαι αυτοκράτορας της οικουμένης. 

Ζωντανές και έντονες γυρίζουν τώρα στο νου μου οι αναμνήσεις και με μπερδεύουν. 

Περισσότερο από είκοσι χρόνια πριν, ήμουνα μόλις εφτά χρονών τότε, πέθαινε ο ετεροθαλής αδελφός του πατέρα μου, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Τότε η αυτοκρατορία μοιράστηκε στους τρεις γιους του, από αυτούς όμως μόνο ο Κωνστάντιος απέμεινε ζωντανός εξοντώνοντας όχι μόνο τα’ αδέλφια του και τους θείους του αλλά και τον πατέρα μου και τον μεγαλύτερο αδελφό μου. Έπειτα ο ίδιος φρόντισε νε με απομονώσουν και να μου δώσει χριστιανική αγωγή και βάπτισμα εκείνος ο επίσκοπος Γεώργιος, ο οπαδός του Άρειου. Όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω τον πρώτο μου δάσκαλο στα ελληνικά γράμματα, τον Μαρδόνιο, που μου δίδαξε τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τους Στωικούς, και έτσι γνώρισα τον Αχιλλέα, τον Αλέξανδρο, τον Σωκράτη, τον Μάρκο Αυρήλιο… Και ενώ βρισκόμουν σε επιτήρηση και έκανα χρέη αναγνώστη στην εκκλησία των χριστιανών, κατάφερα να παίξω τον ρόλο λέοντα κάτω από το δέρμα όνου, μελετώντας τις διδασκαλίες του Λιβάνιου. Αλλά οι φροντίδες της αξιοσέβαστης αυτοκράτειρας μου έδωσαν την ελευθερία να γνωρίσω πολλά μυστικά, τόσο από τους ιερείς του Μίθρα όσο και από τους ιερείς της Ελευσίνας, από τους ναούς της Ανατολής όσο και από την πόλη, όπου το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς της Σοφίας ορθώνεται μεγαλόπρεπα μέσα στον Παρθενώνα, όπου συνεχίζει να φωτίζει η ένδοξη σχολή του Θείου Πλάτωνα. Τότε γνώρισα τον Δάσκαλο της ζωής μου τον Μάξιμο, όπως και τον Πρίσκο και άρχισα να μαθαίνω τον σκοπό της δικής μου ζωής και το έργο που έπρεπε να κάνω. 

Δεν κράτησαν πολύ οι όμορφες στιγμές. Απροσδόκητα ο Κωνστάντιος με ανακήρυξε Καίσαρα και διοικητή της Γαλατίας, όπου οι Γερμανοί και άλλοι βάρβαροι έκαναν ότι ήθελαν, ενώ οι διοικητές της φρόντιζαν μόνο να εκμεταλλεύονται τους υπηκόους τους. Ξεκινώντας με 360 στρατιώτες, περιτριγυρισμένος από κατασκόπους αντί για φιλοσόφους έπρεπε να ανασυντάξω τις λεγεώνες, να νικήσουμε τους βάρβαρους, να οχυρωθεί όλη η Δύση, να οργανωθεί το εμπόριο, να εξασφαλιστούν τα τρόφιμα, να ελεγχθούν οι άδικοι κυβερνήτες και οι νόμοι τους. Και σαν επιβράβευση αυτού του νικηφόρου αγώνα ήρθε η διαταγή του Κωνστάντιου, που αφού δεν είχε την δύναμη να ακούσει τον εαυτό του παρασυρόταν από τους διεφθαρμένους κόλακες του παλατιού που αφθονούσαν. Έπρεπε οι καλύτερες και αγαπημένες μου λεγεώνες να πάνε στην Ανατολή να πολεμήσουν τους Πέρσες. Για να μη γίνει μεταξύ μας πόλεμος διαμαρτυρήθηκα αλλά υπάκουσα. Όχι όμως και οι στρατιώτες μου. Χωρίς να θέλω με ονόμασαν Αύγουστο και απαίτησαν να τους οδηγήσω όπου και αν χρειαζόταν, ακόμα και εναντίον του. Δεν περίμενα άλλο. Το βαρύ νόσημα γιατρεύεται με πολύ πικρό φάρμακο. 

Αλλά οι Θεοί που τώρα πια όλοι μας πιστεύουμε και στους οποίους προσφέρουμε το σεβασμό και τις θυσίες που πρέπει, φρόντισαν να μας σιγουρέψουν τώρα που πλησιάζουμε την Πόλη του Κωνσταντίνου. Ο εξάδελφος μου πέθανε από αρρώστια. 

Σε κανένα δεν συμβαίνει κάτι που να μη μπορεί να το αντιμετωπίσει σύμφωνα με τη φύση του. Έτσι η μοίρα μου όρισε να κυβερνήσω την Αυτοκρατορία σε μια τόσο σοβαρή καμπή της ιστορίας.Ο τροχός του χρόνου μας γυρίζει, σε μια εποχή σκοταδισμού, αθεΐας, προλήψεων, φόβου, βίας και αδικίας. Τα γεγονότα το μαρτυρούν κατηγορηματικά: Αν και οι βάρβαροι του βορρά είναι τώρα πια ακίνδυνοι, ο ανατολικός κίνδυνος ολοένα και μεγαλώνει. Τον Σαπόρ και τους Πέρσες που εισβάλλουν από τη Μεσοποταμία, θα χρειασθεί μεγάλος στρατός για να τους αντιμετωπίσει και κάτι τέτοιο η σάπια Αυλή του κράτους μας ακόμα δεν διαθέτει. Η οικονομία καταρρέει, οι γεωργοί χάνουν τη γη τους άδικα, οι έμποροι δεν ελέγχονται. Η άγνοια και οι δεισιδαιμονίες κερδίζουν έδαφος ενώ λέγονται Φιλόσοφοι οι Κυνικοί και οι Επικούρειοι. Η θρησκεία, η ψυχή κάθε λαού, παραχωρεί τη θέση της στη αθεΐα που ισοδυναμεί με τον θάνατό του. Στην παλιά θρησκεία λείπει ο ενθουσιασμός και η πίστη, αφήνοντας θέση στο μίσος και τις προλήψεις.

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ. Και η νέα θρησκεία, αυτή που ίδρυσε ο Ιησούς από την Γαλιλαία, δείχνει ανίκανη να βοηθήσει: Πως θα μπορέσουν λοιπόν οι εκπρόσωποί της να τη φέρουν στο ύψος που της πρέπει από την μοίρα της; Πως θα μπορέσουν οι οπαδοί της ν’΄ αγαπάνε αλλήλους΄ όταν σπαράζεται από αιρέσεις, όπως του Άρειου ή από αμοιβαίους αφορισμούς μεταξύ Ανατολής-Δύσης;  Μήπως έχουν μηδαμινή μυητική μόρφωση οι απολογητές της και γι’ αυτό αποδίδουν στους θεούς των Ελλήνων φιλοσόφων κατά γράμμα ανθρώπινες πράξεις και ελαττώματα ; Ή μήπως απευθύνονται σε ακροατήριο χωρίς ούτε την παραμικρή φιλοσοφική σκέψη και μόρφωση; Γι’ αυτό πάνω από όλα πρέπει να διασωθούν τα μυστήρια. Μόνον οι τέλειοι Γνώστες πού είναι οι πραγματικοί Μύστες μπορούν ν’ αποφασίσουν για την τύχη της αυτοκρατορίας, όπως ο γιατρός είναι ο μόνος αρμόδιος για την υγεία ενός ανθρώπου. Μόνο όποιος γνωρίζει αληθινά τον άνθρωπο και τους θεούς, τον Κόσμο και την σύστασή του, τους νόμους που κυβερνούν τα όντα και την αλληλεξάρτησή τους, μόνο αυτός μπορεί να αγαπήσει αληθινά και να κυβερνήσει μια Πολιτεία. Πρώτη λοιπόν ενέργειά μου θα είναι να καλέσω τους μεγάλους φιλοσόφους, Μύστες και επιστήμονες χωρίς διάκριση φυλής, πατρίδας ή θρησκείας όπως είναι ο Μάξιμος, Πρίσκος, Λιβάνιος, Ορειβάσιος, Προεραίσιος, Σαλούστιος, Βασίλειος… Με τα  συγγράμματά τους και τις οδηγίες τους θα ξαναλάμψει η ένδοξη θρησκεία-φιλοσοφία των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Με τις εντολές τους θα γίνονται ιερείς όσοι δείχνουν ευλάβεια προς τους θεούς και καλοσύνη προς τους ανθρώπους, όσοι έχουν αγνότητα στο σώμα, στη ψυχή και στη διάνοια, όσοι μπορούν να γίνουν γέφυρα μεταξύ θεών και ανθρώπων και όσοι ξέρουν να διδάξουν φιλανθρωπία, φιλοξενία, αδελφοσύνη και κοινωνικότητα. Με την βοήθειά τους θα κρίνω ποιοι άρχοντες είναι ενάρετοι, συγκαταβατικοί, ευσεβείς και δίκαιοι. Με την Σοφία τους θα θεσπίσουμε αυστηρούς και δίκαιους νόμους που θα προστατεύουν τη γη του γεωργού, θα αμείβουν τον σωστό έμπορα, θα τιμούν και θα δοξάζουν τον γενναίο πολεμιστή, θ’ αφήνουν λεύτερο τον καθένα να λατρεύει τον θεό του. 

Κι έπειτα με ένα πραγματικό ρωμαϊκό στρατό θα χτυπήσουμε τους βάρβαρους μέσα στην καρδιά της Περσίας, μια για πάντα, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Για να προστατευτεί πραγματικά η αυτοκρατορία μας, να σωθεί ο πολιτισμός, να μην ξεριζωθεί το δέντρο των Μυστηρίων. Για να ζωντανέψει το κράτος του Ιούλιου Καίσαρα και του Αύγουστου Οκταβιανού. 

Αυτή θα είναι η μοίρα μου και θα θυμάμαι πάντα: Για το σώμα είναι ο πόνος και ο θάνατος, για το Πνεύμα η δόξα και η αθανασία. Δεν υπάρχουν αδύνατα πράγματα, αλλά αδύνατοι άνθρωποι. 

Και πάντα θα προσεύχομαι στον Βασιλιά Ήλιο να μου χαρίσει την εύνοια του να υμνήσω και να διατηρήσω τη φλόγα των μυστηρίων, για να φωτίζει και να οδηγήσει τους ανθρώπους στα σκοτεινά κι επικίνδυνα χρόνια που έρχονται. 

Ετικέτες: Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός
Εκτύπωση

Από το ίδιο Τεύχος

Περισσότερα Άρθρα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Σχετικά Άρθρα

×