Η ονομασία «Reflexology» σχετίζεται ετυμολογικά με τη λέξη «Reflex», που σημαίνει αντανακλαστικό, και είναι μια φυσική και ευχάριστη ολιστική μέθοδος. Είναι μια μέθοδος εναλλακτικής ιατρικής που στηρίζεται στην εφαρμογή ειδικών πιέσεων και μαλάξεων στο πέλμα και τη ράχη των ποδιών. Κατά κύριο λόγο είναι διαδεδομένη για τα αποτελέσματα της στον τομέα των προλήψεων των οργανικών παθήσεων, αλλά και της συντήρησης της καλής υγιεινής του σώματος παρά για την καθαυτή θεραπεία μιας συγκεκριμένης πάθησης.
Πώς γεννήθηκε η Ρεφλεξολογία;
Η Ρεφλεξολογία είναι μια πανάρχαια μέθοδος που φέρνει το σώμα σε μια υγιή ισορροπία μετά από μία αρρώστια, η οποία σχετίζεται με λανθασμένο τρόπο ζωής και διατροφής. Επιπλέον είναι ένας ανώδυνος τρόπος για τη διατήρηση της υγείας. Η ιστορία της μεθόδου της ρεφλεξολογίας χάνεται στα βάθη των αιώνων, 4.500-5.000 χρόνια πριν. Τη συναντάμε στην αρχαία Ελλάδα και το πρώτο γνωστό θεραπευτικό ξεκίνημα αναφέρεται στον Ορφέα. Επίσης, όπως μαρτυρούν παραστάσεις σε αγγεία, ο Ασκληπιός μιλούσε για τις μυστήριες δυνάμεις του οργανισμού που θεραπεύουν τη νόσο και τις χρησιμοποιούσε για τις θεραπείες του ενεργοποιώντας τες κυρίως με μαλάξεις (στα Ασκληπιεία). Τον Ασκληπιό διαδέχτηκε ο «Πατέρας της ιατρικής», Ιπποκράτης, ο οποίος υποστήριζε ότι είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τη φύση του σώματος, αν πρώτα δεν κατανοήσουμε τη φύση του όλου. Ακόμα υποστήριζε ότι: «Εάν υπάρχει πόνος στα γερά μέρη του οργανισμού και ο πόνος επεκταθεί και στα υπόλοιπα μέρη, τότε οι ασθένειες γίνονται πιο σοβαρές και πιο δύσκολες στη θεραπεία τους». Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται πλήρως στη ρεφλεξολογική θεωρία, όπου οι δυσαρμονίες και οι δυσλειτουργίες αντανακλούν πρώτα στα κάτω άκρα κι αν δράσουμε προληπτικά μπορούμε να προλάβουμε την επέκταση της νόσου και να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση.
Στην αρχαία Αίγυπτο γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της ρεφλεξολογίας, σύμφωνα με ιερογλυφικά και με διάφορες παραστάσεις που έχουν βρεθεί. Το πρώτο ίχνος που έχουμε για τη ρεφλεξολογία είναι μια τοιχογραφία, στον τάφο του Ankhmahor, στη Saqqara, περίπου 2330 π.Χ.
Ακόμα, υπάρχουν αναφορές για τη ρεφλεξολογίας στην αρχαία Κίνα, στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας (ιατρικοί πάπυροι), καθώς και σε άλλες περιοχές του κόσμου, σύμφωνα με τα ευρήματα που έχουν βρεθεί κατά καιρούς.
Τις ευεργετικές ιδιότητες της ρεφλεξολογίας γνώρισε στο σύγχρονο κόσμο ο γιατρός δρ. Φιτζέραλντ στη δεκαετία του 1920, ο οποίος για πρώτη φορά μίλησε για τη θεωρία των «αντανακλαστικών ζωνών» και στη συνέχεια η Βρετανίδα Γιούνις Ίνκαμ, η οποία εξέλιξε τη θεωρία αυτή στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Το 1913 ο Αμερικανός χειρουργός William Fitzgerald εισήγαγε τον όρο «θεραπεία ζωνών». Λίγα έτη μετά, γύρω στο 1930, η Eunice Ingham δημιούργησε τους πρώτους «ρεφλεξολογικούς χάρτες» και εισήγαγε τον όρο «ρεφλεξολογία.
Πώς λειτουργεί η Ρεφλεξολογία;
Η ρεφλεξολογία, ως φυσική ολιστική μέθοδος, προσεγγίζει την ανθρώπινη ύπαρξη σαν ένα σύνολο αλληλεπιδράσεων μεταξύ των λειτουργιών του σώματος, των συναισθημάτων και του πνεύματος. Κύριο μέλημα της είναι να υποστηρίξει το σώμα, έτσι ώστε να απελευθερώνει τις δικές του «θαυμαστές θεραπευτικές δυνάμεις». Βασίζεται στην ύπαρξη ειδικών αντανακλαστικών σημείων στα πέλματα (7.200 νευρικές απολήξεις), στις παλάμες, στα αυτιά αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος, τα οποία αντιστοιχούν σε κάθε όργανο ή τμήμα του σώματος. Οι εξειδικευμένες πιέσεις προκαλούν ένα «αντανακλαστικό» ερέθισμα σε κάθε σημείο και όργανο του σώματος ξεχωριστά, με αποτέλεσμα τη διέγερση του νευρικού και του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Το φυσικό εργαλείο με το οποίο η φύση επουλώνει, προστατεύει και φροντίζει την ύπαρξη μας, το σώμα μας, είναι οι μηχανισμοί άμυνας ή αυτοΐασης. Έτσι διευκολύνουμε σταδιακά την ενεργοποίηση αυτών των μηχανισμών άμυνας, προστασίας αλλά και εκτόνωσης του οργανισμού, που ως σκοπό έχουν, διαμέσου της χαλάρωσης που μας προσφέρει η ρεφλεξολογία, να προλαμβάνουν, να ξεμπλοκάρουν και να διατηρούν στον ανθρώπινο οργανισμό την ισορροπία, την αρμονία και την ευεξία.
Είναι λοιπόν μια φυσική μέθοδος αυτοβελτίωσης και αυτοθεραπείας, χωρίς φάρμακα, η οποία εφαρμόζεται σε ανθρώπους ανεξαρτήτου φύλλου ή ηλικίας και μόνον οφέλη μπορεί κανείς να αποκομίσει από αυτήν, εφ’ όσον βέβαια εφαρμόζεται από ειδικά εκπαιδευμένο ρεφλεξολόγο. Κατά την εφαρμογή της δεν μας προκαλεί πόνο. Μας βοηθάει παράλληλα και συμπληρωματικά με την κλασική ιατρική, χωρίς να προβαίνει και να επεμβαίνει σε ιατρική πράξη. Βοηθάει ενήλικες, παιδιά, καθώς επίσης και αθλητές.
Πώς μπορεί και πού…..να ανακουφίσει;
Η ρεφλεξολογία μπορεί επίσης να συνδυαστεί με την κλασική ιατρική έχοντας πολύ καλά αποτελέσματα, καθώς επίσης και με άλλες συμπληρωματικές μεθόδους όπως π.χ. ομοιοπαθητική, βελονισμό κ.ά. Η ρεφλεξολογία έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην ανακούφιση του πόνου, καθώς και στην υποχώρηση διαφόρων συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλοι, ημικρανίες, ίλιγγοι, εμβοές, αυχεναλγίες, οσφυαλγίες, ισχυαλγίες, πόνοι στα γόνατα, πόνοι στις αρθρώσεις ποδιών και χεριών, πόνοι περιόδου, άγχος, αίσθημα κακής διάθεσης κ.ά, συμμετέχοντας ταυτόχρονα ενεργά στη χαλάρωση και τόνωση του οργανισμού, στη διευκόλυνση του μεταβολισμού, στη βελτίωση της καλής διάθεσης, της διαύγειας, του καλύτερου ύπνου αλλά και του αμυντικού συστήματος, βοηθώντας έτσι στην πρόληψη αλλά και στη σύντομη ανάρρωση με την ενίσχυση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας.
Μπορεί να υπάρξουν παρενέργειες;
Ως παρενέργειες, στη διαδικασία της αγωγής της ρεφλεξολογίας, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη θεραπευτική αντίδραση σε μερικές περιπτώσεις, η οποία είναι μια διαδικασία που οφείλεται στην προσπάθεια του οργανισμού να αποσυμφορηθεί από εντάσεις, συσσωρευμένες τοξίνες κ.ά, με αποτέλεσμα στις πρώτες συνεδρίες να μοιάζουν να εντείνονται τα συμπτώματα για τα οποία ξεκινήσαμε αρχικά την ρεφλεξολογία. Γρήγορα όμως υποχωρούν και αισθανόμαστε ανακούφιση και ευεξία.
Οι επικριτές της ρεφλεξολογίας ισχυρίζονται ότι πάσχει από έλλειψη επιστημονικού υπόβαθρου. Θεωρούν ότι η δράση της ρεφλεξολογίας δεν μπορεί να τεκμηριωθεί επιστημονικά και ότι τα οφέλη από την εφαρμογή της πιστοποιούνται μόνον από τις προσωπικές μαρτυρίες όσων έχουν δεχθεί ρεφλεξολογία. Όμως, σήμερα, η ρεφλεξολογία είναι μια αναγνωρισμένη ειδικότητα σε πολλά προηγμένα κράτη όπως: Μεγ. Βρετανία, Γερμανία, Δανία κ.ά, όπου και εντάσσεται πλήρως στο εθνικό σύστημα υγείας τους. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, πραγματοποιούνται πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων με σκοπό την ωφελιμότητα της ρεφλεξολογίας.
Η ρεφλεξολογία, εν κατακλείδι, δεν είναι παρά άλλη μια μέθοδος ολιστικής αντιμετώπισης του ανθρώπινου οργανισμού, κατά συνέπεια και της ασθένειας που καταλήγει να εμφανιστεί στο φυσικό του σώμα. Γεγονός που το γνώριζαν από πολύ παλιά οι άνθρωποι, δηλαδή όσον αφορά την ενότητα σώματος, ψυχής και πνεύματος και πάνω σε αυτήν στηρίχτηκαν και ανέπτυξαν αυτήν τη θεραπευτική μέθοδο. Μια μέθοδο που βλέπει τον άνθρωπο ως μια ενότητα, όπου κάτι σχετίζεται άμεσα με κάτι άλλο και για να υπάρξει ισορροπία θα πρέπει όλα τα μέρη να λειτουργούν αρμονικά υπέρ του συνόλου. Είναι κι ο ανθρώπινος οργανισμός σαν μια κοινωνία σε μικρογραφία, που όμως τους κανόνες που τον διέπουν μπορούμε κάλλιστα να τους αναγάγουμε σε μεγαλύτερες δομές και να αποκομίσουμε σημαντικά και χρήσιμα συμπεράσματα.
Βιβλιογραφία:
- «Ρεφλεξολογία και πιεσοθεραπεία», Janet Wright, εκδ. Μοντέρνοι Καιροί.
- «Ρεφλεξολογία για όλους», Denis Lamboley, εκδ. Marabout, 2001.
- «Ρεφλεξολογία, ανακλαστική ζωνοθεραπεία», Αλεξάνδρα Κολοβού, εκδ. Πύρινος Κόσμος, 1995 (5η έκδοση).
- www.efzoia.gr/keimena00.htm
- www.iatro.gr/enalaktikestherapeies