Προτιμάμε να μας κάνουν ηλεκτροσόκ από το να συλλογιζόμαστε!
Βρίσκουμε αβάσταχτο το να καθόμαστε απλά και να σκεφτόμαστε
Μην είναι οι τρελοί ρυθμοί που έχουμε συνηθίσει να ζούμε; Ή μήπως η ρηχότητα για την οποία πολλάκις έχουμε κατηγορηθεί οι άνθρωποι της σύγχρονης εποχής; Ή ο φόβος του κενού;
Πάντως σύμφωνα με ένα συγκλονιστικό πείραμα που έκαναν επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, προτιμούμε να μας κάνουν ηλεκτροσόκ από το να κάτσουμε να επιδοθούμε σε ενδοσκόπηση, ονειροπόληση ή περισυλλογή.
Τα αποτελέσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα, δείχνουν ότι οι περισσότεροι εθελοντές του πειράματος, από τους οποίους ζητήθηκε να παραμείνουν μόνοι σε ένα δωμάτιο επί 15 λεπτά —το πολύ— χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα παρά μόνο να κάθονται και να σκέφτονται, διαπίστωσαν ότι η αποστολή που τους ανατέθηκε ήταν αβάσταχτη. Μάλιστα αρκετοί, κυρίως άνδρες, προτίμησαν να τους κάνουν ηλεκτροσόκ παρά να κάθονται έτσι άπραγοι.
“Πολλοί άνθρωποι το βρίσκουν πολύ δύσκολο να χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να διασκεδάζουν τον εαυτό τους, τουλάχιστον όταν τους το ζητούν να το κάνουν”, είπε ο καθηγητής ψυχολογίας Τίμοθι Ουίλσον, ο επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Science. “Στη σύγχρονη εποχή, με όλα αυτά τα γκάτζετ που διαθέτουμε, φαίνεται ότι γεμίζουμε κάθε ελεύθερη στιγμή μας με κάποιου είδους εξωτερική δραστηριότητα”, πρόσθεσε.
Σε κάποια πειράματα, ζητήθηκε από τους εθελοντές να καθίσουν μόνοι σε ένα άδειο εργαστήριο και να μην κάνουν απολύτως τίποτα, παρά μόνο να σκέφτονται ή να ονειρεύονται, για 6 έως 15 λεπτά. Δεν τους επιτρεπόταν να έχουν μαζί τους κινητό τηλέφωνο, ραδιόφωνο, κάποιο βιβλίο ή γραφική ύλη, απλώς έπρεπε να μείνουν καθιστοί και. . . ξύπνιοι. Οι περισσότεροι ανέφεραν ότι δεν τους άρεσε καθόλου και δυσκολεύτηκαν πολύ να συγκεντρωθούν.
Οι ερευνητές ζήτησαν κατόπιν από φοιτητές και μεγαλύτερους σε ηλικία εθελοντές να κάνουν το ίδιο πράγμα στο σπίτι τους, όμως τα αποτελέσματα έμειναν τα ίδια. Μάλιστα, ορισμένοι από τους εθελοντές δεν μπόρεσαν να τηρήσουν τους κανόνες και χρησιμοποίησαν το τηλέφωνό τους ή έβαλαν μουσική.
Οι επιστήμονες σε άλλο πείραμα θέλησαν να διαπιστώσουν εάν οι εθελοντές θα προτιμούσαν ακόμη και να υποστούν κάτι δυσάρεστο παρά να βυθιστούν στις σκέψεις τους. Τους έκαναν έτσι ένα πολύ ελαφρύ ηλεκτροσόκ, έντασης που ισοδυναμούσε με στατικό ηλεκτρισμό. Κατόπιν τους έδωσαν 5 δολάρια και τους ρώτησαν εάν θα δέχονταν να ξοδέψουν τα χρήματα για να αποφύγουν ένα νέο ηλεκτροσόκ. Σε όσους ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν, τους ζήτησαν να μείνουν μόνοι τους για 15 λεπτά και να σκεφτούν, όμως τους δόθηκε η δυνατότητα να κάνουν στο διάστημα αυτό ηλεκτροσόκ στον εαυτό τους, πιέζοντας απλώς ένα κουμπί. Πολλοί το έκαναν, ιδίως οι άνδρες: τα δύο τρίτα (οι 12 στους 18), έκαναν τουλάχιστον ένα ηλεκτροσόκ. Ένας υπέβαλε τον εαυτό του σε. . . 190 ηλεκτροσόκ. Το ένα τέταρτο των γυναικών (6 στις 24) έκαναν επίσης ένα ηλεκτροσόκ.
Γλώσσα και χρήση εργαλείων αναπτύχθηκαν ταυτόχρονα
Πολλές φορές λέμε ότι η γλώσσα είναι το πιο πολύτιμο εργαλείο. Τώρα αποδεικνύεται επιστημονικά ότι αυτό ισχύει και μάλιστα κατά κυριολεξία.
Μελετητές του Τμήματος Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ ανακάλυψαν ότι η χρήση εργαλείων και η χρήση της γλώσσας αναδύθηκαν και καλλιεργήθηκαν ταυτόχρονα στο ανθρώπινο είδος. Και αυτό γιατί οι ίδιες εγκεφαλικές λειτουργίες εμπλέκονται τόσο στη χρήση της γλώσσας όσο και στη χρήση εργαλείων.
Η παραγωγή εργαλείων και γλώσσας θεωρούνται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ανθρώπων, που αναπτύχθηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια, αν και δεν υπάρχει ομοφωνία για τις απαρχές της εμφάνισής τους. Ο Δαρβίνος ήταν ο πρώτος που πρότεινε ότι πιθανώς οι δύο διαδικασίες εξελίχτηκαν από κοινού, αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχαν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία για αυτήν τη θεωρία.
Η νέα έρευνα παρέχει σαφείς ενδείξεις ότι όντως η ενεργοποίηση του εγκεφάλου είναι παρεμφερής στις δύο διαδικασίες, καθώς δείχνει ότι και οι δύο χρησιμοποιούν την ίδια εγκεφαλική περιοχή ήδη από τα πρώτα δέκα δευτερόλεπτα. Όσο πιο εξελιγμένα είναι τα εργαλεία και άρα η χρήση τους έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις, τόσο μεγαλύτερη επικάλυψη φαίνεται να υπάρχει με τις εγκεφαλικές περιοχές παραγωγής της γλώσσας.
Αντίθετα με τα οστά και τα εργαλεία, η γλώσσα δεν έχει αφήσει πίσω της απολιθώματα, με αποτέλεσμα να επαφίεται στην κρίση κάθε επιστήμονα το πότε πρωτοεμφανίστηκε, χρησιμοποιώντας πχ έμμεσες ενδείξεις όπως οι βραχογραφίες στα σπήλαια (αλλά παραμένει αμφίβολο αν όντως η γλωσσική ικανότητα και η ζωγραφική συμβάδισαν εξαρχής).
Εφόσον πράγματι εργαλεία και γλώσσα αναπτύχθηκαν μαζί, αυτό σημαίνει ότι η γλώσσα εξελίχθηκε πολύ πριν την εμφάνιση του “έμφρονος ανθρώπου” (Homo sapiens), δηλαδή πιθανώς πριν από 1,75 εκατ. χρόνια.