Επιστημονικά Νέα (Τεύχος 154)

Στο μενού των Νεάντερταλ υπήρχε και σαλάτα

Η αντίληψη ότι οι Νεάντερταλ κατανάλωναν μόνο κρέας, πρέπει να αναθεωρηθεί, καθώς η ανάλυση των αρχαιότερων κοπράνων των προϊστορικών «ξαδέρφων» του ανθρώπου (και γενικότερα των αρχαιότερων ανθρώπινων κοπράνων), που έχουν ποτέ βρεθεί, δείχνει ότι οι στενοί συγγενείς μας ήσαν και φυτοφάγοι, συνεπώς έκαναν μια πιο ισορροπημένη διατροφή.

Ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ και την Ισπανία, με επικεφαλής τη γεωαρχαιολόγο Αϊνάρα Σιστιάγα του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, εντόπισαν απομεινάρια ανθρωπίνων κοπράνων στην περιοχή Ελ Σαλτ της Ισπανίας, όπου ζούσαν Νεάντερταλ πριν από 45.000 έως 60.000 χρόνια.

Η εργαστηριακή ανάλυση έδειξε μέσα στα κόπρανα χημικές ουσίες που υπάρχουν τόσο στα ζώα όσο και στα φυτά, γεγονός που αποτελεί την πρώτη άμεση ένδειξη ότι οι Νεάντερταλ δεν περιορίζονταν στο κρέας, αλλά έτρωγαν μάλλον ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, από ρίζες και φύλλα έως μούρα και καρπούς, ανάλογα με το τι υπήρχε διαθέσιμο κάθε εποχή στο περιβάλλον τους.

ΠΗΓΗ: in.gr/

Κρυστάλλινος λευκός νάνος έχει καρδιά διαμάντι

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν-Μιλγουόκι χρησιμοποιώντας ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια όπως τα GBT και VLBA έκαναν μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Εντόπισαν σε απόσταση 900 ετών φωτός από τη Γη ένα λευκό νάνο με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Έχει μέγεθος παρόμοιο με της Γης και σύμφωνα με τους ερευνητές έχει μετασχηματιστεί σε ένα γιγάντιο… διαμάντι!
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτός ο λευκός νάνος αποτελείται από άνθρακα και οξυγόνο και ότι οι χαμηλές (για άστρο) θερμοκρασίες υποχρέωσε τον άνθρακα να κρυσταλλοποιηθεί μετατρέποντας έτσι τον λευκό νάνο σε ένα γιγάντιο κοσμικό διαμάντι. Άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του… διαμαντένιου νάνου είναι ότι οι ερευνητές υπολογίζουν ότι είναι 11 δισ. ετών έχει δηλαδή ίδια ηλικία με εκείνη του γαλαξία μας.

ΠΗΓΗ: in.gr/

Ο βόρειος μαγνητικός πόλος μεταναστεύει προς τη Σιβηρία

Ο βόρειος πόλος του μαγνητικού πεδίου της Γης μετακινείται ανατολικά από την καναδική Αρκτική προς τη Σιβηρία, αναγκάζοντας έτσι τη βελόνα της πυξίδας να αλλάζει σταδιακά κατεύθυνση. Μέσα στους έξι πρώτους μήνες μετρήσεων, οι τρίδυμοι ευρωπαϊκοί δορυφόροι Swarm κατέγραψαν μεταβολές όχι μόνο στο μαγνητικό βορρά αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Οι τρεις δορυφόροι του σμήνους Swarm, ένα είδος ιπτάμενης πυξίδας υψηλής ακρίβειας, εκτοξεύτηκαν το Νοέμβριο του 2013 με πρωτεύοντα στόχος να χαρτογραφήσουν το μαγνητικό πεδίο της Γης, μια μαγνητική «φούσκα» που προστατεύει τον πλανήτη από επικίνδυνα ηλιακά και κοσμικά σωματίδια. Επιπλέον, οι μετρήσεις των δορυφόρων επιβεβαιώνουν ότι ο βόρειος μαγνητικός πόλος μετακινείται ανατολικά προς τη Σιβηρία.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο μαγνητικός βορράς μετακινείται με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα που φτάνει πλέον τα 55 με 60 χιλιόμετρα το χρόνο.

Οι γεωλόγοι πίστευαν κάποτε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι σταθερό και οι μαγνητικοί πόλοι παραμένουν ακίνητοι στις σημερινές θέσεις τους. Η έκπληξη ήρθε από τη χαρτογράφηση μαγνητικών βράχων στο βυθό του Ατλαντικού, οι οποίοι αποκάλυψαν ότι το πεδίο όχι μόνο αλλάζει αλλά περιοδικά αντιστρέφεται.

Και, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, πριν από περίπου 780.000 χρόνια ο βόρειος μαγνητικός πόλος βρισκόταν στην Ανταρκτική και ο νότιος στην Αρκτική -η πυξίδα θα έδειχνε τότε στην αντίθετη κατεύθυνση από ό,τι σήμερα.

Φαίνεται μάλιστα ότι η διαδικασία αντιστροφής έχει ξεκινήσει για μια ακόμα φορά, αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα ολοκληρωθεί.

ΠΗΓΗ: in.gr/

Τα ταξίδια στον Άρη «δεν είναι για εξωστρεφείς»

Μπορεί να είναι η ψυχή των πάρτι, όμως τα εξωστρεφή άτομα θα ήταν ακατάλληλα για το μακρύ ταξίδι μέχρι τον Άρη, δείχνει η ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας. Στο κλειστό περιβάλλον ενός διαστημικού σκάφους, οι ανοιχτοί, κοινωνικοί άνθρωποι θα γίνονταν «ενοχλητικοί» και θα «εισέβαλλαν στην προσωπική ζωή των άλλων».

Με την προοπτική να λανσάρει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη κάποια στιγμή τη δεκαετία του 2030, η NASA χρηματοδότησε την Σουζάν Μπελ, ψυχολόγο του Πανεπιστημίου DePaul στο Σικάγο, να επανεξετάσει τις προηγούμενες μελέτες για το ψυχολογικό προφίλ του πληρώματος σε απομονωμένες αποστολές στην Ανταρκτική και προσομοιώσεις μιας αποστολής στον Άρη.

Η μετα-ανάλυση κατέληξε σε ένα βασικό συμπέρασμα: επιλέξτε τις δυνατές αλλά σιωπηλές προσωπικότητες. Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της Ένωσης Ψυχολογικής Επιστήμης στο Σαν Φρανσίσκο, αναφέρει το περιοδικό The Atlantic.

ΠΗΓΗ: in.gr/

Η πρώτη υπερατλαντική μετάδοση μυρωδιάς

Το μήνυμα μύριζε «σαμπάνια και γλυκά μακαρόν». Ήταν το πρώτο οσφρητικό μήνυμα που διέσχισε τον Ατλαντικό μέσω Διαδικτύου, υποστηρίζουν οι δημιουργοί του «οσφρητικού τηλεφώνου» οPhone.

Η μετάδοση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη από ένα εργαστήριο στο Παρίσι στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, αναφέρει το Livescience.com που παρακολούθησε την εκδήλωση.

Το σύστημα επισυνάπτει σε φωτογραφίες οσμές επιλεγμένες από μια παλέτα αρωμάτων και τις στέλνει μέσω email, Skype ή κοινωνικών δικτύων.

Στο Παρίσι, οι υπεύθυνοι της παρουσίασης φωτογράφισαν γαλλικές λιχουδιές και τη σαμπάνια που άνοιξαν και έστειλαν ένα μήνυμα στη συσκευή oPhone στη Νέα Υόρκη, το οποίο «ταίριαζε τέλεια με την εικόνα».

«Με το oPhone, ο κόσμος θα μπορεί να μοιραστεί με οποιονδήποτε, οπουδήποτε, όχι μόνο λέξεις, εικόνες και ήχους αλλά και την ίδια την αισθητική εμπειρία» δήλωσε ο συνεφευρέτης του συστήματος Ντέιβιντ Έντουαρντς, καθηγητής του Χάρβαρντ που έχει στο ενεργητικό του κι άλλες τρελές εφευρέσεις όπως βρώσιμα μπουκάλια.

Ο Έντουαρντς και η φοιτήτρια μηχανολογίας Ρέιτσελντ Φιλντ εργάστηκαν για την ανάπτυξη του oPhone στο «Le Laboratoire», το δημιουργικό εργαστήριο που έχει δημιουργήσει ο Έντουαρντς στο Παρίσι για να φέρει σε επαφή την επιστήμη με την τέχνη.

ΠΗΓΗ: in.gr/

Το ανδρικό πρόσωπο «πλάστηκε από γροθιές»

Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών που συνεχίζονται εδώ και πέντε εκατομμύρια χρόνια ίσως άφησαν τα ίχνη τους στο ανθρώπινο πρόσωπο: Το κρανίο των ανδρών έχει εξελιχθεί να ελαχιστοποιεί τους τραυματισμούς από γροθιές, υποστηρίζουν εξελικτικοί βιολόγοι στις ΗΠΑ.

Η ασυνήθιστη μελέτη εξετάζει τη δομή του κρανίου στους αυστραλοπίθηκους, μιας ομάδας δίποδων πλασμάτων που έζησαν πριν από 4 με 5 εκατομμύρια χρόνια και θεωρούνται πρόγονοι του δικού μας γένους Homo.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Biological Reviews, το πρόσωπο και οι γνάθοι αυτών των προγόνων μας ήταν ισχυρότερα στις περιοχές που είναι πιθανότερο να δεχθούν πλήγμα με γροθιά.

«Είναι οι ίδιες περιοχές του κρανίου που παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, τόσο στους αυστραλοπίθηκους όσο και στους ανθρώπους» λέει ο Ντέβιντ Κάριερ του Πανεπιστημίου της Γιούτα στο Σολτ Λέικ Σίτι, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Με άλλα λόγια, τα ανδρικά πρόσωπα διαφέρουν από τα γυναικεία επειδή τα τμήματα του κρανίου που μπορεί να υποστούν κάταγμα στους τσακωμούς είναι μεγαλύτερα στους άνδρες» εξηγεί.

Ο Κάριερ υποστηρίζει ότι οι συγκρούσεις μεταξύ των αρσενικών έπαιξαν μεγαλύτερο ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπου από ό,τι θέλουν να πιστεύουν οι συνάδελφοί του. Σε προηγούμενες έρευνές του έχει μάλιστα υποστηρίξει ότι οι συγκρούσεις ήταν σημαντικός παράγοντας στην εμφάνιση της δίποδης βάδισης και της ανατομίας του σύγχρονου χεριού.

«Αυτό που δείχνουν οι έρευνές μας», λέει ο Κάριερ, «είναι ότι πολλά από τα ανατομικά χαρακτηριστικά των ανθρωποειδών πιθήκων και των προγόνων μας […] πράγματι αυξάνουν τη μαχητική ικανότητα», και επομένως δεν αποκλείεται να εξελίχθηκαν για ξύλο.

ΠΗΓΗ: in.gr/

To ουράνιο τόξο του Σείριου

Ηταν γνωστό ότι η διάθλαση του φωτός του Σείριου στην γήινη ατμόσφαιρα μεταβάλει το χρώμα του όμως κανείς δεν είχε την έμπνευση να προσπαθήσει να καταγράψει αυτή …

την εναλλαγή χρωμάτων. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εξελίσσεται ταχύτατα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Όπως συμβαίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ένας ερασιτέχνης αστρονόμος έβαλε τα γυαλιά στους επιστήμονες. Ο Σάιντ Ροσάν που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Παντζάμ στη Λαχόρη έστρεψε το τηλεσκόπιο του στον ουρανό του Πακιστάν στοχεύοντας τον Σείριο και κατάφερε να καταγράψει αυτό το… ουράνιο τόξο του Σείριου.

ΠΗΓΗ: scienceandtechnology.gr/

Η ιδέα του Τέσλα για ασύρματη μετάδοση ενέργειας ζει και ζητά χρηματοδότηση

Ο Νίκολα Τέσλα ήταν Σέρβος εφευρέτης, μηχανολόγος, ηλεκτρολόγος μηχανικός και ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης. Οι ιδέες του Τέσλα ήταν κυριολεκτικά μπροστά από την εποχή τους, όπως η τεχνολογία ασύρματης επικοινωνίας, αλλά και το σύστημα ασύρματης μετάδοσης ενέργειας.
Εβδομήντα ένα χρόνια μετά το θάνατό του, δύο επιστήμονες ακολουθούν τα βήματά του και σχεδιάζουν την κατασκευή του Πύργου Γουόρντενκλιφ, χρησιμοποιώντας σύγχρονα υλικά και προηγμένες τεχνικές.
Ο Wardenclyffe tower είναι ένας ασύρματος μεταδότης ενέργειας, η ανάπτυξη του οποίου βύθισε τον Σέρβο εφευρέτη στα χρέη και τον έφερε στα όρια της τρέλας.
Το πρόγραμμα “The Planetary Energy Transmitter” αναζητά 800.000 δολάρια μέσω της οδού της “διαδικτυακής μικροχρηματοδότησης” (crowdfunding) ώστε να κατασκευάσει το πρωτότυπο του Τέσλα και να συνεχίσει την έρευνά του στην ασύρματη μετάδοση και λήψη ενέργειας.
Εάν οι δοκιμές και οι έρευνες κινηθούν προς την επιθυμητή κατεύθυνση, ο πύργος του Τέσλα θα επιτρέψει την αυτόματη μετάδοση τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας από το έδαφος σε οποιαδήποτε απόσταση με ασφάλεια και χωρίς απώλειες.
Πίσω από αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια υλοποίησης των ιδεών του Σέρβου εφευρέτη βρίσκονται δύο Ρώσοι φοιτητές, ο Λεονίντ και ο Σεργκέυ Πλεχάνοφ οι οποίοι ξεκίνησαν την καμπάνια αναζήτησης χρηματοδότησης μέσω της πλατφόρμας Indiegogo.
Οι δύο φοιτητές έχουν αφιερώσει τα πέντε τελευταία χρόνια στη μελέτη και τη μοντελοποίηση των ιδεών και των ευρεσιτεχνιών του Νικόλα Τέσλα και δηλώνουν μετά βεβαιότητας ότι το σχέδιό τους είναι βιώσιμο με τη χρήση σύγχρονων υλικών και τεχνολογιών.
Η βασική παραδοχή πίσω από την ιδέα του Τέσλα -και μάλλον ο λόγος για τον οποίο δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί- είναι ότι η ανθρωπότητα ήδη διαθέτει μια ανεξάντλητη πηγή ενέργειας για να καλύψει το σύνολο των αναγκών της.
Μια φωτοβολταϊκή συστοιχία επιφάνειας 100.000 τετρ. χιλιομέτρων σε μια έρημο με πολύ υψηλά επίπεδα ηλιοφάνειας θα κάλυπτε τις παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες.
Η μεγαλύτερη πρόκληση έγκειται στη διανομή όλης αυτής της ενέργειας, καθώς τα σύγχρονα συστήματα χαρακτηρίζονται από υψηλές διαρροές.
Το δίκτυο πύργων του Τέσλα εκμεταλλεύεται αυτή την ίδια την αγωγιμότητα της Γης για να μεταδώσει ενέργεια μέσω του εδάφους και της ιονόσφαιρας με ελάχιστες απώλειες.
Ενώ, ο πρωτότυπος πύργους του Τέσλα στο Λονγκ Άιλαντ των ΗΠΑ είχε βάρος 60 τόνους, η τεχνολογία των Πλεχάνοφ ζυγίζει μόνο δύο τόνους χάρη στα εξελιγμένα υλικά, ενώ το πηνίο Τέσλα του συστήματός τους θα έχει μήκος 20 μέτρα.
Οι δύο Ρώσοι φιλοδοξούν να συγκεντρώσουν 800.000 δολάρια μέσω της πλατφόρμας Indiegogo μέχρι τις 25 Ιουλίου.
Θέτουν σαφές χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό, ενώ πιστοί στο πνεύμα του Τέσλα, υπόσχονται να δημοσιοποιήσουν άμεσα στο διαδίκτυο τα αποτελέσματα των δοκιμών τους μόλις ο πύργος τεθεί σε λειτουργία

ΠΗΓΗ: scienceandtechnology.gr/

Μαθαίνοντας «ηλεκτρικά»

Αμερικανοί ερευνητές στο πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί απέδειξαν ότι είναι δυνατόν να ελέγξουμε την ικανότητα μάθησης, στέλνοντας μια ήπια ηλεκτρική κένωση στον εγκέφαλο.

Μετά από 20 λεπτά ηλεκτρικής διέγερσης, τα άτομα που συμμετείχαν στο τεστ, πήραν μέρος σε μια άσκηση εκμάθησης, που περιλάμβανε την επιλογή κουμπιών σε παιχνίδι ελέγχου και την αντιστοιχία τους με χρώματα.

Μετά την ηλεκτρική διέγερση, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα άτομα που συμμετείχαν στο τεστ, έκαναν λιγότερα λάθη και μάθαιναν από τα λάθη τους γρηγορότερα από ότι όταν έκαναν, χωρίς διέγερση το πείραμα.

«Αυτό που ανακαλύψαμε και ήταν συναρπαστικό είναι ότι όταν αυξάνουμε τη συγκεκριμένη εγκεφαλική δραστηριότητα, μπορούμε να κάνουμε τους εθελοντές του πειράματος πιο ακριβείς, όταν κάνουν μια άσκηση, πιο συνετούς, πιο προσεκτικούς και λιγότερο τολμηρούς. Κάνουν λοιπόν ένα λάθος. Μετά το λάθος είναι χαρακτηριστικό ότι σκέφτονται περισσότερο πριν πάρουν αποφάσεις και γίνονται πιο ακριβείς» δήλωσε ο Ρόμπερτ Ράινχαρτ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ.

Το κράνος που στέλνει ηλεκτρισμό στον εγκέφαλο είναι το συμβατικό κράνος που χρησιμοποιούμε στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
Στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Επιστημονικό Περιοδικό των Νευροεπιστημών, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ υποστηρίζουν ότι τα άτομα που έχουν δυσκολίες εκμάθησης μπορούν να βοηθηθούν σημαντικά από αυτή την ανακάλυψη, η οποία μπορεί επίσης να φανεί εξαιρετικά χρήσιμη και σε όσους πάσχουν από άλλες ασθένειες, όπως για παράδειγμα σχιζοφρένεια.

ΠΗΓΗ: wordfromthewell.wordpress.com/

Τα μυρμήγκια επεξεργάζονται δεδομένα καλύτερα από το Google

Τελικά η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει και αυτό το αποδεικνύουν καλύτερα από κάθε άλλον τα μυρμήγκια. Οπως ανακάλυψε νέα μελέτη, τα φιλόπονα έντομα δεν βγαίνουν νικητές στον αγώνα της επιβίωσης μόνο χάρη στην προσήλωση στο έργο τους, όπως διδάσκει ο μύθος του Αισώπου. Ενα μεγάλο όπλο για την επιτυχία τους είναι η συνεργασία των ομάδων τους η οποία έχει τέτοια συνοχή ώστε να βάζει τάξη στο χάος των πληροφοριών που αφορούν την αναζήτηση της τροφής τους με πολύπλοκα δίκτυα τα οποία θα ζήλευε και η καλύτερη μηχανή αναζήτησης. Οι στρατηγικές που χρησιμοποιούν θα μπορούσαν, σύμφωνα με τους ειδικούς, να αποτελέσουν πρότυπο για τη βελτίωση των ανθρώπινων τεχνικών επίλυσης προβλημάτων σε πολλούς τομείς.

Τα μυρμήγκια έχουν τον μεγαλύτερο εγκέφαλο από όλα τα έντομα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το καθένα μόνο του είναι ιδιαίτερα έξυπνο. Οταν ωστόσο όλα τα μυρμήγκια μιας αποικίας ενώσουν τις εγκεφαλικές δυνάμεις τους κάνουν πραγματικά θαύματα, όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Ερευνών για την Επίδραση του Κλίματος (PIK) του Πότσδαμ και το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Προκειμένου να διεξαγάγουν τη μελέτη τους οι επιστήμονες συγκέντρωσαν όλες τις πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις μιας αποικίας μυρμηγκιών κατά την αναζήτηση της τροφής της και τις μετέτρεψαν σε αλγόριθμους και εξισώσεις. Τα αποτελέσματα που αναδείχθηκαν αποκάλυψαν «κρυφές» ως τώρα ικανότητες όχι μόνο των κοινωνιών αλλά και των μεμονωμένων εντόμων.

Οι επιστήμονες ξεχώρισαν τρία στάδια στις πολύπλοκες κινήσεις που παρατηρεί κάποιος σε μια αποικία μυρμηγκιών κατά τη διάρκεια αναζήτησης της τροφής. Αρχικά μυρμήγκια-ανιχνευτές της αποικίας βγαίνουν από τη φωλιά και τριγυρίζουν γύρω από αυτήν με έναν φαινομενικά χαοτικό τρόπο αναζητώντας τροφή ώσπου να εξαντληθούν από το «κυνήγι», οπότε γυρίζουν πίσω στη φωλιά για να φάνε και να ξεκουραστούν. Οταν ωστόσο κάποιος από τους ανιχνευτές βρει τροφή, παίρνει ένα μικρό κομματάκι από αυτήν και το πηγαίνει αμέσως στη φωλιά αφήνοντας καθ’ οδόν πίσω του φερομόνες – πτητικές ενώσεις οι οποίες λειτουργούν ως «αγγελιαφόροι» που μεταδίδουν πληροφορίες.

Στην περίπτωση αυτή άλλα μυρμήγκια από την αποικία αρχίζουν να ακολουθούν αυτό το ίχνος των φερομονών ώστε να φθάσουν στο σημείο όπου υπάρχει η τροφή και να κάνουν τη συγκομιδή τους φέρνοντάς την κομματάκι- κομματάκι πίσω στη φωλιά. Επειδή οι αποικίες των μυρμηγκιών είναι πολυπληθείς, τα μυρμήγκια που θα βγουν για τη συγκομιδή είναι πάρα πολλά και ακολουθούν συνήθως πολλούς διαφορετικούς δρόμους για να φθάσουν στο σημείο της τροφής και να γυρίσουν πίσω – και πάλι με έναν φαινομενικά χαοτικό τρόπο – αφήνοντας πίσω τους ξανά φερομόνες. Το χάος όμως μπαίνει σύντομα σε τάξη, αποκαλύπτοντας μάλιστα τη βέλτιστη οδό για την τροφή. Επειδή οι φερομόνες εξατμίζονται γρήγορα, η οσμή τους είναι εντονότερη όσο πιο σύντομη είναι η διαδρομή, οπότε όλο και περισσότερα μυρμήγκια ακολουθούν αυτή τη συντομότερη διαδρομή αφήνοντας πίσω τους νέες φερομόνες και ενισχύοντας έτσι ακόμη περισσότερο τη μυρωδιά.

Τα ευρήματα αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή συλλογική νοημοσύνη στις κοινωνίες των μυρμηγκιών. «Αν και ένα μεμονωμένο μυρμήγκι οπωσδήποτε δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνο, συλλογικά τα μυρμήγκια ενεργούν με έναν τρόπο τον οποίο μπαίνω στον πειρασμό να αποκαλέσω νοήμονα» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Γιούργκεν Κουρτς του PIK, εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Η αρχή της αυτοοργάνωσης είναι γνωστή για παράδειγμα από τα κοπάδια ψαριών, η επιστροφή τους όμως στη φωλιά είναι εκείνη που κάνει τα μυρμήγκια τόσο ενδιαφέροντα».

Η ανακάλυψη ότι τα μυρμήγκια μπορούν, μέσω μιας πολύπλοκης «δικτύωσης», να επεξεργάζονται πληροφορίες «αποδοτικότερα και από το Google», όπως τόνισαν χαρακτηριστικά οι ειδικοί, είναι βεβαίως σημαντική για τη βιολογία και την οικολογία, παράλληλα όμως ανοίγει και άλλες, ευρύτερες οδούς. Οι γερμανοί και κινέζοι επιστήμονες διεξήγαγαν τη μελέτη τους με στόχο την καλύτερη κατανόηση των θεμελιωδών μοτίβων σε μη γραμμικά φαινόμενα και θεωρούν ότι το μαθηματικό μοντέλο που ανέπτυξαν μπορεί να εφαρμοστεί όχι μόνο σε άλλα ζώα ή στον άνθρωπο αλλά και σε πολλά και διαφορετικά άλλα πεδία όπως οι υπηρεσίες δικτύου ή τα έξυπνα συστήματα μεταφορών. «Τα μυρμήγκια συλλογικά σχηματίζουν ένα υψηλής απόδοσης σύνθετο δίκτυο» εξήγησε ο κ. Κουρτς «και αυτό είναι κάτι που συναντάμε σε πολλά φυσικά και κοινωνικά συστήματα».

ΠΗΓΗ: tovima.gr/

Συγγραφέας:

Από το ίδιο Τεύχος

Περισσότερα Άρθρα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΝΕΑ