Μητέρα Τερέζα

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η Μητέρα Τερέζα γεννιέται το 1910 στα Σκόπια της Αλβανίας και το 1928 εισέρχεται στο Τάγμα των αδερφών Λορέττο στην Ιρλανδία.

Από το 1929-1948 διδάσκει γεωγραφία στο Λύκειο ST.MARYS στην Καλκούτα. Το 1948 ζητάει από την Καθολική Εκκλησία να ζήσει έξω από το σχολείο και να υπηρετήσει τους «φτωχότερους των φτωχών» στους δρόμους της Καλκούτας.

Το 1950 ιδρύει το Τάγμα των Αδελφών του Ελέους στην Καλκούτα και μέχρι το 1960 ανοίγει 25 Οίκους στην Ινδία και συνεχίζει σε 100 χώρες του κόσμου.

Το 1971 κερδίζει το βραβείο Ειρήνης του Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ και το 1979 το Νόμπελ Ειρήνης. Οι οίκοι της φροντίζουν ετοιμοθάνατους, ναρκομανείς, πόρνες, κακοποιημένες γυναίκες, ορφανά παιδιά, ασθενείς από ΑΙDS.

Στις 5-9-1997 πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς στην Ινδία.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ

«Είναι ένα πολύ όμορφο μονοπάτι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να προσευχόμαστε και να αρχίσουμε να αγαπάμε περισσότερο».

Αν κοιτάξουμε πίσω από τη δημόσια εικόνα, βλέπουμε ότι η πίστη και η καθαρότητα του σκοπού της μας δίνουν μαθήματα για τον τρόπο αγάπης, υπηρεσίας και σεβασμού των συνανθρώπων μας, ειδικά των φτωχών και στερημένων. Η Μητέρα Τερέζα κάνει πράξη τα λόγια της σε μία από τις μεγαλύτερες, φτωχότερες και πιο μολυσμένες πόλεις της Ασίας.

Το 1946 δέχεται το «κάλεσμα του Θεού» να υπηρετήσει τους φτωχότερους των φτωχών και να βοηθήσει έναν άρρωστο και ετοιμοθάνατο που βρήκε στους δρόμους της Καλκούτας. Μετατρέπεται από δασκάλα της ιεραποστολικής υπηρεσίας σε υπηρέτρια ακολουθώντας την πίστη και το όραμά της. Θεωρείται συνδυασμός προσγειωμένης ύπαρξης και υπερβατικής ψυχής. «Η αγιότητα είναι για τον καθένα, είναι ένα απλό καθήκον για όλους». Το πνευματικό της μονοπάτι μας δείχνει πόσο σημαντικό είναι να ισορροπήσουμε τη ζωή με προσευχή και πρακτική δράση. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στην επίγνωση των μικρών λεπτομερειών στο εδώ και στο τώρα και σε μία μεγαλύτερη πιο αιώνια θεώρηση της επιτρέπει να είναι προσιτή, δυνατή, προσγειωμένη αλλά και ενατενιστική και προσευχόμενη.

Αναφερόμενη στον εαυτό της λέει:

«Η καταγωγή μου είναι αλβανική. Η υπηκοότητα μου ινδική. Είμαι καθολική μοναχή. Όσο για την αποστολή μου ανήκω σε ολόκληρο τον κόσμο».

«Έργο μας είναι να ενθαρρύνουμε χριστιανούς και μη να κάνουν έργα αγάπης. Και κάθε έργο αγάπης που γίνεται ολόκαρδα, οδηγεί πάντα τους ανθρώπους πιο κοντά στο Θεό».

Οι Αδελφές του Ελέους υπηρετούν κατά μεγάλο μέρος μη χριστιανικές κοινότητες και δεν αναγκάζουν όσους βοηθούν να ασπαστούν τον καθολικισμό. Τα μέλη του τάγματος παίρνουν όρκο αγνότητας, πενίας, υπακοής και υπηρεσίας στους φτωχότερους των φτωχών. «Είναι αναγκαίο να κάνουμε μικρά πράγματα με μεγάλη αγάπη. Είναι απλό αλλά όχι εύκολο». «Πεινάμε περισσότερο από έλλειψη αγάπης και εκτίμησης σ’ αυτό τον κόσμο, παρά από έλλειψη τροφής. Η αγάπη καρπίζει όλες τις εποχές και ο καρπός της είναι προσιτός σε όλους. Αν θέλουμε ν’ ακουστεί ένα μήνυμα αγάπης, πρέπει να βρούμε τρόπο να το στείλουμε. Η λάμπα θα παραμένει αναμμένη και θα φωτίζει, όσο εμείς θα φροντίζουμε να μη σωθεί το λάδι».

Δίνει στον ορισμό της πενίας ευρεία έννοια: «Ο πεινασμένος και μοναχικός όχι μόνο από τροφή αλλά και από το Λόγο το Θεού. Ο διψασμένος και αδαής όχι μόνο από νερό αλλά από γνώση, γαλήνη, αλήθεια, δικαιοσύνη και αγάπη. Ο γυμνός και δίχως αγάπη όχι μόνο από ρούχα αλλά και από ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ο ανεπιθύμητος, το αγέννητο παιδί, τα θύματα του ρατσισμού. Ο άστεγος και εγκαταλελειμμένος όχι μόνο από ένα καταφύγιο φτιαγμένο από τούβλα αλλά και από μία καρδιά που κατανοεί, σκεπάζει, αγαπάει. Ο άρρωστος, ο ετοιμοθάνατος, οι άποροι και αιχμάλωτοι, όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στο νου και στο πνεύμα. Όλοι εκείνοι που έχουν χάσει κάθε ελπίδα και πίστη στη ζωή, οι αλκοολικοί και οι ναρκομανείς και όλοι εκείνοι που έχασαν το Θεό (γι’ αυτούς υπήρχε και υπάρχει ο Θεός) και οι οποίοι έχουν χάσει κάθε ελπίδα στη δύναμη και Πνεύματος».

Για να υπηρετήσουμε τους φτωχούς είναι αναγκαία η απώλεια του Εγώ.

«Πώς μπορείς να γνωρίσεις αληθινά τους φτωχούς, αν δε ζεις όπως αυτοί; Αν παραπονεθούν για την τροφή, μπορούμε να τους απαντήσουμε ότι και εμείς τρώμε την ίδια. Όσα περισσότερα έχουμε, τόσα λιγότερα μπορούμε να δώσουμε. Η πενία είναι ένα θαυμάσιο δώρο, γιατί μας χαρίζει ελευθερία, σημαίνει ότι έχουμε λιγότερα εμπόδια προς το Θεό». «Χωρίς το δικό μας πόνο, το έργο μας θα ήταν απλώς κοινωνικό». Η αποδοχή του πόνου, όχι με θυσιαστικό τρόπο αλλά με χαρούμενο πνεύμα και ευδιαθεσία είναι αυτή που φέρνει χαρά στο έργο των μελών του τάγματος». Μας καλεί να βιώσουμε την ευτυχία και τη χαρά που προέρχεται από την προσφορά και την αποδοχή, ζώντας και συμμετέχοντας με δράση.

Το μονοπάτι της αποτελείται από έξι βασικά βήματα: σιωπή, προσευχή, πίστη, αγάπη, υπηρεσία και γαλήνη. Η εξοικείωση με ένα από αυτά θα οδηγήσει κατά φυσικό τρόπο στο άλλο. Αν αφεθεί κάποιος στη φυσική αυτή διαδικασία, αναπόφευκτα και η ζωή κυλάει πιο ομαλά, πιο χαρούμενα και πιο γαλήνια.

Καρπός της σιωπής είναι η προσευχή

Όλοι πρέπει να βρίσκουμε χρόνο να μένουμε σιωπηλοί και να διαλογιζόμαστε. Να ακούμε το Θεό. Η προσευχή θρέφει τη ψυχή και μας χαρίζει αγνή και καθαρή καρδιά. Κάθε βράδυ, πριν πέσετε για ύπνο, πρέπει να εξετάζετε τη συνείδησή σας. Συγχωρείστε όσους σας έβλαψαν, όπως σας έχουν συγχωρέσει.

Καρπός της προσευχής είναι η πίστη

Ο Θεός υπάρχει παντού και στο καθετί. Υπάρχουν τόσες πολλές θρησκείες και η κάθε μία έχει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του Θεού. Όλοι είμαστε ικανοί για το καλό και το κακό. Δε γεννιόμαστε κακοί. Ο καθένας έχει κάτι καλό μέσα του. Μερικοί το κρύβουν, άλλοι το παραμελούν, αλλά αυτό υπάρχει.

Το να γνωρίσετε τον εαυτό σας και να πιστέψετε σ’ αυτόν σημαίνει ότι μπορείτε να γνωρίσετε και να πιστέψετε στο Θεό. Το χθες πέρασε και το αύριο δεν έχει έρθει ακόμη. Επομένως πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία μας, ώστε, όταν μας καλέσει ο Θεός, να είμαστε έτοιμοι και προετοιμασμένοι να πεθάνουμε με καθαρή καρδιά.

Καρπός της πίστης είναι η Αγάπη

Υπάρχει δίψα για αγάπη, όπως υπάρχει δίψα για το Θεό. Η μεγαλύτερη ασθένεια στη Δύση δεν είναι η φυματίωση ή η λέπρα. Είναι η μοναξιά, η έλλειψη αγάπης, φροντίδας και πνευματικότητας. Μπορούμε να θεραπεύσουμε τις σημαντικές ασθένειες με φάρμακα, αλλά η θεραπεία για τη μοναξιά, την απελπισία και την απογοήτευση είναι η αγάπη. Η αγάπη πρέπει να αρχίζει με ένα άτομο. Να έρθετε σε επαφή μαζί του, να το πλησιάσετε. Μη δίνετε απλώς χρήματα, δώστε το χέρι. Η αγάπη πρέπει να γίνεται πράξη χωρίς προσδοκίες. Το σημαντικό δεν είναι τι κάνετε αλλά πόση αγάπη βάζετε σ’ αυτό που κάνετε και μοιράζεστε με άλλους. Θα πρέπει να δίνετε κάτι που θα έχει ένα κόστος για σας, να δίνετε εκείνο χωρίς το οποίο δεν μπορείτε να ζήσετε, κάτι που αληθινά σας αρέσει. Αυτό είναι έμπρακτη αγάπη. Πρέπει να δεχόμαστε τον πόνο με χαρά και να δίνουμε με χαμόγελο. Τα έργα της αγάπης είναι έργα χαράς.

Καρπός της Αγάπης είναι η Υπηρεσία

Η έμπρακτη αγάπη είναι υπηρεσία. Να δίνετε χωρίς όρους ό,τι χρειάζεται κάποιος σε μία στιγμή. Το σημαντικό είναι να κάνετε κάτι (οσοδήποτε μικρό) και να δείξετε ότι ενδιαφέρεστε με το ν’ αφιερώνετε το χρόνο σας. Να κάνετε κάτι υλικό ή μια προσφορά πνευματικής υποστήριξης.

Καρπός της Υπηρεσίας είναι η Γαλήνη

Όταν μοιράζεστε την αγάπη με τους άλλους, θα παρατηρείτε τη γαλήνη που έρχεται σε σας και σ’ αυτούς. Όταν υπάρχει γαλήνη, υπάρχει Θεός, που μ’ αυτόν τον τρόπο αγγίζει τη ζωή μας και μας δείχνει την αγάπη του. Έχουμε δικαίωμα να είμαστε ευτυχισμένοι και γαλήνιοι. Το να είμαστε ευτυχισμένοι αυτή τη στιγμή αυτό αρκεί. Μία στιγμή είναι το μόνο που χρειαζόμαστε, όχι περισσότερο. Δε χρειάζονται πολλά. Αρκεί ακόμη και το να χαρίσετε ένα χαμόγελο. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος, αν ο καθένας χαμογελούσε περισσότερο. Να είστε ευχάριστοι, να είστε χαρούμενοι που ο Θεός σας αγαπάει.

Η άλλη άποψη

Από τους επικριτές της κατηγορήθηκε ως φανατικά θρησκόληπτη, πολιτικά επιτήδεια και στρατευμένη με δυνάμεις εξουσίας (π.χ. η επαφή της με τον δικτάτορα Ζαν-Κλοντ Ντυβαλέ και την σύζυγό του Μισέλ από την Αϊτή, η φωτογράφηση και τα χρήματα που έλαβε από τον Τζον-Ρότζελ, ηγέτη της ΜSIA, η συνάντησή της με τη Χίλαρι Κλίντον, το Ρόμπερν Μάξγουέλ, το Ρόναλντ Ρέιγκαν, τη Μάργκαρετ Θάτσερ, τη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ και τον καταδικασμένο μεγαλοαπατεώνα Τσαρλς Κίτινγκ από τον οποίο έλαβε ένα εκατομμύριο δολάρια). Κατηγορήθηκε ότι οι μεγάλες δωρεές που δεχόταν, έμεναν σε τραπεζικούς λογαριασμούς και δεν ξοδεύονταν για τους φτωχούς αλλά για ιεραποστολικά έργα.

Ο δόκτωρ Ρόμιν Φόζ, εθελοντές και ασθενείς λένε ότι δε χορηγούσαν παυσίπονα στους ασθενείς, χρησιμοποιούσαν τις ίδιες βελόνες ξανά και ξανά, δεν επέτρεπαν τηλεόραση και επισκέψεις σε φίλους των ασθενών και βάπτιζαν κρυφά εκείνους που πέθαιναν.

Ήταν κατά της άμβλωσης ακόμα και σε μαζικούς βιασμούς, π.χ. στον πόλεμο του Μπανγκλαντές. Χρησιμοποιήθηκε, για να κατασιγάσει την οργή του πλήθους το 1984 στο Μποπάλ μετά τη βιομηχανική καταστροφή, και στα θύματα ακτινοβολίας του Τσερνομπίλ.