Ο εσωτερισμός πίσω από τις κάρτες ταρώ

Τα «Ταρώ» ή αυτά που ονομάζονται σήμερα ως μαντικές κάρτες, αποτελούν μια ανεκτίμητη σύνθεση της Αιγυπτιακής κοσμοθεωρίας. Είναι προφανές ότι ποτέ δεν θα μπορέσουμε να εξάγουμε από τα αιγυπτιακά σύμβολα όλα εκείνα που μπορούν να αντιπροσωπεύουν, καθώς έγιναν από και για ανθρώπους που είχαν ήδη μια κοσμοθεωρία και στους οποίους τα σύμβολα, χρησίμευαν ως υπενθυμίσεις, ως συνθέσεις και πολύ σπάνια ως μαθησιακά στοιχεία. Όπως μας αναφέρει ο Πλωτίνος, οι Αιγύπτιοι άφησαν τα ίχνη τους και τους θυμόμαστε ιδιαίτερα για τον εξαιρετικά σαφή και φυσικό τρόπο με τον οποίο μεταβιβάζουν τις γνώσεις τους. Είναι τόσο φυσικός, που ο δικός μας τεχνικός κόσμος δυσκολεύεται να ερμηνεύσει τα σύμβολα που συναντά στα ερείπια αυτού του πολιτισμού. Ένα από τα πιο άξια παραδείγματα που το αποδεικνύουν είναι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως “Ταρώ”.

Τα εσωτερικά στοιχεία εξαρτώνται το καθένα από το μυστήριο που παρουσιάζεται, κάθε φορά και διαφορετικό. Ο Ελιφάς Λεβί τα παρομοιάζει με τα μυστήρια της εβραϊκής Καμπάλα και μάλιστα τα συσχετίζει με τα γράμματα του εβραϊκού αλφάβητου, που επίσης είναι 22. Αν και τα Ταρώ που χρησιμοποίησε για τις εξηγήσεις του είναι πολύ μεταγενέστερα από αυτά που προέρχονται από μια γαλλική εκδοχή και για την οποία η H.P.B (Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ) αναφέρει πως τα σύμβολα που συναντώνται σε αυτήν είναι αρκετά σεβαστά. Η Εβραϊκή Καμπάλα ως μυστική και εσωτερική παράδοση, περιλαμβάνει τα πιο αρχαία στοιχεία της γνώσης και του μυστικισμού και σε γενικές γραμμές στα δυο πιο σημαντικά έργα της, στο βιβλίο των Λάμψεων (Ζοχάρ) και στο βιβλίο της Δημιουργίας (Σεφέρ Γετσιράχ) εκθέτονται διδασκαλίες παρόμοιες με τις Πυθαγορικές.

Έτσι λοιπόν μέσα στην γνωστή ιστορία της εξέλιξης του Ανθρώπου και του Πολιτισμού το συμβολικό συγκρότημα του Ταρώ παρουσιάζει ιδιαίτερη σημασία. Αποτελεί ένα μνημείο της Παγκόσμιας Σοφίας με την μορφή κωδικοποιημένων συμβόλων, άμεσα συνδεδεμένων με το ανθρώπινο Συλλογικό Υποσυνείδητο και εκφράζει μια καθολική Κοσμοθεώρηση, νήματα της οποίας συναντάμε σε όλες τις Θρησκείες και Μυθολογίες. Πρακτικά αναφερόμαστε σε μια τράπουλα με 78 χαρτιά, έχει τέσσερα 4 είδη φύλλων, όπως και οι σημερινές τράπουλες, οι οποίες προέρχονται από το πανάρχαιο Ταρώ. Αποτελείται επίσης από 22 χαρτιά που ονομάζονται «Θρίαμβοι» ή μεγάλη Αρκάνα και μαζί με τη μικρά Αρκάνα τα οποία είναι 56 (θεμελιώνονται σύμφωνα με την αρχιτεκτονική των 4 στοιχείων Χ 16, ολοκληρώνουν τα 78 χαρτιά του πλήρους Ταρώ.

Στο “Σεφέρ Γιετσιρά” σε αυτό το παλιό βιβλίο της Καμπαλά, που μελετά τη σύσταση του εβραϊκού αλφάβητου, διαχωρίζονται τα γράμματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αντιστοιχούν ακριβώς με τα δεδομένα της αστρολογίας, όπως μαρτυρά ένα παλιό χειρόγραφο του Βατικανού. Απ’ όλες αυτές τις απόψεις ξεχωρίζει η αξία του εβραϊκού γράμματος ως συμβόλου. Αν πιστέψουμε την αρχαία προφορική παράδοση των Εβραίων ή Καμπαλά, υπάρχει μια ιερή λέξη, που δίνει στον θνητό που ανακαλύπτει την πραγματική προσφορά της, το κλειδί για όλες τις ανθρώπινες και θείες γνώσεις.

Αυτή τη λέξη που οι Ισραηλίτες δεν την πρόφεραν ποτέ και ο αρχιερέας την έλεγε μια φορά τον χρόνο στο μέσο των κραυγών του ανίερου λαού, αυτή που βρίσκουμε στην κορυφή όλων των μυήσεων, αυτή που πάνω της υψώνονται οι πόρτες των καθεδρικών ναών, αποτελείται από τέσσερα εβραϊκά γράμματα και διαβάζεται: “ Ιοντ – Χε – Βαυ – Χε”

Το Ιοντ που συμβολίζεται από ένα κόμμα ή από ένα σημείο παρουσιάζει την αρχή των πραγμάτων. Η συνθετική μελέτη της φύσης οδήγησε τους αρχαίους να σκεφτούν ότι δεν υπάρχει παρά μόνο ένας νόμος, που κατευθύνει την αναπαραγωγή της φύσης. Αυτός ο νόμος βάσει της αναλογίας, θέτει την Μονάδα – Αρχή, στην αρχή των πραγμάτων, τα οποία θεωρεί ως αντανακλάσεις διαφόρων βαθμών αυτής της μονάδας. Η αριθμητική αξία του Ιοντ οδηγεί και σε άλλες σκέψεις…. Η Μονάδα – Αρχή, σύμφωνα με τους Καμπαλιστές, είναι επίσης η Μονάδα – Τέλος των όντων και των πραγμάτων και η αιωνιότητα δεν είναι από αυτή την άποψη, παρά ένα αιώνιο παρόν. Οι αρχαίοι συμβόλιζαν επίσης αυτή την Ιδέα με ένα σημείο στο κέντρο ενός κύκλου, ως απεικόνιση της Μονάδας – Αρχής.

Η αρχαιότητα λοιπόν με βάση όλα αυτά είχε μια αντίληψη για τους αριθμούς, που έχει σχεδόν χαθεί στις ημέρες μας. Η ιδέα της Μονάδας σε όλες τις εκδηλώσεις, θεωρούσε τους αριθμούς ως την έκφραση απόλυτων νόμων….ως ξεχωριστές Οντότητες. Τι σημαίνει όμως πως ο κάθε αριθμός όσο αφορά τους πρώτους 10 είναι μια ξεχωριστή οντότητα; Τα συμβατικά μαθηματικά μας λένε πως 1 + 1 =2, αλλά στα αλήθεια το διάστημα ανάμεσα στον αριθμό 1 και τον αριθμό 2 είναι όσο θέλουμε μικρό και όσο θέλουμε μεγάλο. Και αν θέλουμε να φτάσουμε από το ένα (1) στο δύο (2) προσθέτοντας κλάσματα, 1,99 1,999 κ.ο.κ θα διαπιστώσουμε πως δεν θα φτάσουμε ποτέ! Γιατί ο αριθμός 2 αποτελεί μια άλλη πραγματικότητα που ονομάζουμε δυισμό και εκφράζεται μέσα από όλες τις αντίθετες έννοιες για παράδειγμα Καλό – Κακό, Ζωή – Θάνατος κλπ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό 3 (τριαδικότητα), που εκφράζεται στην πορεία του Ήλιου, στην εσωτερική σύσταση του ανθρώπου, λέμε Σώμα – Ψυχή – Νους και ακόμη στον τρισυπόστατο Θείο Ηλιακό Λόγο: Όσιρις – Ίσιδα – Ώρος ονομάστηκε στην Αίγυπτο, Μίθρας – Ορμούζ – Αριμάν στην Αρχαία Περσία, Πατέρας – Υιός – Άγιο Πνεύμα στον Χριστιανισμό και Βράχμα – Βισνού – Σίβα στην Ινδία. Κατά κάποιον τρόπο το πρώτο πράγμα που συμβαίνει όταν δημιουργείται το σύμπαν είναι οι Ιδέες. Είναι αυτό που ταιριάζει όταν διαβάζουμε για τη Θεία Σκέψη, τον Παγκόσμιο Νου, τα Αρχέτυπα. Όταν οι Αρχετυπικές αυτές οι Ιδέες αρχίζουν να συγκεκριμενοποιούνται και να εκδηλώνονται προκύπτουν οι Αριθμοί. Η πρώτη αντικειμενική έκφραση των Ιδεών είναι οι Αριθμοί, που εκφράζονται στον εκδηλωμένο κόσμο μέσα από τις Γεωμετρικές μορφές. Με άλλα λόγια οι μεγάλοι Νόμοι της Φύσης είναι Αριθμητικοί. Είναι φανερό ωστόσο πως αν δεν ήξεραν άλλες πράξεις από αυτές που ξέρουμε σήμερα δεν θα είχαν μπορέσει να συλλάβουν όλες αυτές τις ιδέες, που άνθισαν στις Σχολές της Ινδίας, της Αιγύπτου και της Ελλάδας. Πρόκειται για τη θεοσοφική αναγωγή και τη θεοσοφική πρόσθεση. Οι πράξεις αυτές είναι θεοσοφικές γιατί επιτρέπουν τη διείσδυσή στον κόσμο των ουσιωδών νόμων της φύσης και μπορούν να γίνουν κατανοητές από την επιστήμη των φαινομένων.

Η Θεοσοφική αναγωγή συνίσταται στην τροπή όλων των αριθμών, που σχηματίζονται από δυο ή περισσότερα ψηφία, σε έναν μόνο, προσθέτοντας τα ψηφία που τον αποτελούν, έως ότου μείνει μόνο ένα. Για παράδειγμά: 10= 1+0=1, 11=1+1=2, 12=1+2=3

Η θεοσοφική αναγωγή μας δείχνει πως όλοι οι αριθμοί, όποιοι και αν είναι ανάγονται στους εννέα πρώτους. Και επίσης ότι οι αριθμοί 1,4,7,10,13,19,22 ισούται με την μονάδα 1 αν κάνουμε τις πράξεις. Αυτό μας φανερώνει και κάτι άλλο, πως το ψηφίο 1 επαναλαμβάνεται σε σειρά, ανά τρεις αριθμούς. Η σειρά των αριθμών μπορεί λοιπόν να γραφεί και ως εξής:

3. / 4. 5. 6. / 7. 8. 9. / 10. 11. 12. κ.ο.κ 13. 14. 15. /…

Παρατηρούμε πως οι αριθμοί 1, 4, 7, 10, 13, 16, 19, 22 δεν είναι παρά διαφορετικές συλλήψεις της μονάδας, όπως αποδεικνύει η εφαρμογή της Θεοσοφικής πρόσθεσης και αναγωγής. Η σειρά των πρώτων 22 αριθμών λοιπόν που αναφέρονται στις 22 Μεγάλες Αρκάνες μπορεί να γραφεί και να απεικονιστεί με τρόπο τέτοιο που να έχει ως αφετηρία αυτούς τους αριθμούς, όπως θα δούμε σε σχετικό πίνακα παρακάτω.

Η Θεοσοφική πρόσθεση συνίσταται στην αριθμητική πρόσθεση όλων των αριθμών από τη μονάδα έως και αυτόν. Αυτή η πράξη μας δίνει την Θεοσοφική αξία του αριθμού. Έτσι ο αριθμός για παράδειγμα 4 ισούται με 1+2+3+4=1 ο αριθμός 7= 1+2+3+4+5+6+7=28=2+8=10.

Και αν προσθέσουμε τις 12 πρώτες κάρτες του Ταρώ μας με τον ίδιο τρόπο, μας δίνει τον αριθμό 78 (1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+12=78) που αφορά το σύνολο γενικά των καρτών του Ταρώ!

Αν συνοψίσουμε τα προηγούμενα βλέπουμε πως όλοι οι αριθμοί ανάγονται σε τελευταία ανάλυση, στη σειρά των τεσσάρων πρώτων αριθμών, τοποθετημένων με τον παρακάτω τρόπο: 1. 2. 3. / 4. 5. 6. / 7. 8. 9. / 10. 11. 12. / 13. 14. 15. / 16. 17. 18. / 19. 20. 21./

4 / 7 / 10 / 13 / 16 / 19 / 22

1η Σειρά 2η Σειρά 3η Σειρά 4η Σειρά 5η Σειρά 6η Σειρά 7η Σειρά

Καθώς έχουμε αναγάγει τη σειρά όλων των αριθμών στους 4 πρώτους, είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τη σημασία που αποδίδεται στον καθένα από αυτούς τους 4 πρώτους αριθμούς. Η Μονάδα είναι η δημιουργούσα αρχή των αριθμών εφόσον τα πάντα εκπορεύονται από αυτήν. Είναι η κατεξοχήν ενεργητική αρχή. Όμως από μόνη της τίποτα δεν μπορεί να παράγει, παρά μόνο όταν αντιτίθεται στον εαυτό της. Έτσι γεννιέται η δυαδικότητα, η αρχή της αντίθεσης, που παράγεται από τον 2, την κατεξοχήν Παθητική αρχή. Όπως σε όλα τα εκδηλωμένα όντα χρειάζεται ένας δυαδισμός για να αναδυθεί κάτι, είναι απαραίτητο να υπάρξουν δυο αντίθετα και συμπληρωματικά στοιχεία για να αναδυθεί η ζωή. Από την ένωση της Μονάδας και της Δυάδας γεννιέται η Τρίτη αρχή, που ενώνει τα δύο αντίθετα σε μια κοινή ουδετερότητα, 1+2=3. Είναι η κατεξοχήν Ουδέτερη αρχή. Αυτές οι τρεις αρχές ανάγονται όλες στην τέταρτη (4), που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μια παραδοχή της Μονάδας ως ενεργητικής αρχής, σύμφωνα με τον προηγούμενο πίνακα.

Αυτή η πρώτη σειρά των αριθμών 1, 2, 3, 4 που παριστάνουν το ενεργητικό, το παθητικό, το ουδέτερο και ένα νέο ενεργητικό αντιστοιχεί σε όλα τα σημεία με τη σειρά των γραμμάτων του ιερού ονόματος ως εξής: Ιοντ (1) – Χε (2) – Βαυ (3) – 2ο Χε (4) και είναι ολοφάνερη η σχέση της μυστικής λέξης αυτής με την Πυθαγορική Τετρακτύ!

Καμπαλιστική σειρά / Σειρά των Αριθμών / Συμβολισμοί

Ιοντ 1 (Ενεργητικό) Βασιλιάς

Χε 2ο Χε (Παθητικό) 2 4 (Ενεργητκό) Βασίλισσα Υπηρέτης

Βαυ 3 (Ουδέτερο) Ιππότης

Οι 78 τώρα κάρτες του Ταρώ χωρίζονται ως εξής: 4 δέσμες από 16 Κάρτες = 56 εκτός και οι 22 Κάρτες που αποτελούν τους Θριάμβους. Οι 4 δέσμες αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα τα μπαστούνια ή τετράγωνα, τις κούπες ή καρδιές, τα σπαθιά ή τριφύλλια και τα δηνάρια ή καρό. Αν υποθέσουμε ότι είναι η δέσμη των μπαστουνιών που εξετάζουμε, αποτελείται από 4 φιγούρες: τον Ρήγα (Βασιλιά), τη Ντάμα (Βασίλισσα), τον Ιππότη και τον Βαλέ (Υπηρέτη, ακόλουθο) και 10 κάρτες που έχουν μονάχα αριθμούς από το ένα 1 έως το δέκα.

Ο Βασιλιάς αντιπροσωπεύει το ενεργητικό, τον άνδρα, το αρσενικό. Η Βασίλισσα το παθητικό, τη γυναίκα, το θηλυκό, ο Ιππότης το ουδέτερο, τον έφηβο και τέλος ο Υπηρέτης με τον βαλέ που αντιστοιχεί στο 2ο Χε δεν είναι παρά ένας όρος μετάβασης από τις τέσσερις 4 φιγούρες, στις σειρές αριθμών που τις ακολουθούν όπως τις παρουσιάσαμε παραπάνω.

Σχετικά με τα Χρώματα: το Μπαστούνι εκπροσωπεί το ενεργητικό, τον Δημιουργό, το Θείο, οι Κούπες εκπροσωπούν το παθητικό, τη Θηλυκή αρχή που μπορεί και συντηρεί – ανανεώνει την Ζωή, τα Σπαθιά, εκπροσωπούν την ένωση των δύο σε σταυροειδή μορφή, τον Μεταμορφωτή, αυτόν που είναι ικανός να μεταβάλλει να μεταμορφώνει και τα Καρό εκπροσωπούν τη μετάβαση όπως είπαμε στο 2ο Χε και σε μια νέα γέννηση μιας νέας σειράς αριθμών. Για αυτό και ο αριθμός 4 ονομάζεται και Γενήτωρ, μεταβατικός, αυτός που γίνεται ξανά Δημιουργός. Επίσης αυτά τα 4 είδη της τράπουλας του Ταρώ συνδέονται με τα Τέσσερα Στοιχεία Γη, Νερό, Αέρας και Φωτιά, που διοικούν τους 4 Κόσμους, τον Φυσικό, τον Ζωτικό, τον Συναισθηματικό και τον Νοητικό αντίστοιχα. Δεν πρόκειται φυσικά γι αυτά που καθημερινά εννοεί ο κόσμος με τις λέξεις αυτές, αλλά για συμβολικά και μαγικά νοήματα. Έτσι π.χ. το στοιχείο Νερό δεν είναι το νερό που πίνεται, αλλά αναφέρεται στην παγκόσμια ζωτικότητα, στο Ύδωρ του Θαλή, στην ατομική μας ενέργεια, στον Ωκεανό της Ζωής των Αρχαίων. Έτσι λοιπόν τα Μπαστούνια αντιστοιχούν στη Φωτιά, οι Κούπες στο Νερό, τα Σπαθιά στον Αέρα, και τέλος τα Καρό στο στοιχείο της Γης. Κάθε Στοιχείο με τη σειρά του αναπτύσσεται μέσα από τους 10 αριθμούς, από τον Άσσο έως το Δέκα, εκφράζοντας ο καθένας μια φάση εξέλιξης του Στοιχείου και χαρακτηριστικά του Σύμπαντος και του ανθρώπου, που θα συνδεθεί με την τράπουλα χαρτομαντικά. Επίσης με τα 4 Στοιχεία συνδέονται οι τέσσερις φιγούρες σε μια άλλη εκδοχή του Πατέρα, της Μητέρας, του Υιού και της Κόρης.

Μπορούμε έτσι να καταλάβουμε το νόημα της δεύτερης σειράς Αρκάνων (Χαρτιά) 4, 5, 6, 7 γνωρίζοντας το νόημα της πρώτης σειράς Αρκάνων 1, 2, 3, 4 καθώς η δεύτερη σειρά δεν είναι παρά αντανάκλαση της πρώτης. Και αν συμβαίνει αυτό με τις τριάδες – τετράδες, το ίδιο θα συμβαίνει κατά αντιστοιχία με τους 7 πρώτους γεννήτορες 1.4.7.10.13.16.19. κάθε σειράς που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά όπως θα δούμε στον παρακάτω πίνακα.

Έτσι η πρώτη 1η Επτάδα εκφράζει την Ενεργητική Δημιουργία.

Το Θείον, τις θεότητες Όσιρη, Βράχμα ή τον Πατέρα.

Η δεύτερα 2η Επτάδα εκφράζει τη συντήρηση. Το Αιθερικό, την Ίσιδα, τον Βισνού ή τον Υιό.

Και η 3η Επτάδα εκφράζει τη Μεταμόρφωση. Το Φυσικό, τον Ώρο, τον Σίβα ή Άγιο Πνεύμα.

Περιληπτικά οι τρεις πρώτες Αρκάνες 1. 2. 3. όπως θα δούμε δίνουν το νόημα όλων των άλλων και σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα, δείχνει το νόημα και των 22 μεγάλων Αρκάνων ή Θριάμβων!

Ιοντ Χε Βαυ 2ο Χε

Θετική Σειρά Ι Αρνητική Σειρά Ι Ουδέτερη Σειρά Ι Σειρά

Δημιουργός Μετάβασης

Ιοντ

Θετική Σειρά 1. 4. 7. 10. 13. 16. 19.

Δημιουργός

Χε

Αρνητική Σειρά 2. 5. 8. 11. 14. 17. 20.

Συντηρήτρια

Βαυ

Ουδέτερη Σειρά 3. 6. 9. 12. 15. 18. 21.

Μεταμορφώτρια

2ο Χε

Σειρά Μετάβασης 4= (1)

Υ.Γ Αυτός ο πίνακας είναι πολύ σπουδαίος γιατί επιτρέπει να καθορίζεται αμέσως η συμβολική αξία μιας οποιαδήποτε Κάρτας του Ταρώ

Το σύνολο των συμβόλων, που αποτελούν το Ταρώ, αντί να παρουσιάζεται σε μια μόνο εικόνα, έχει κατανεμηθεί σε 78 κάρτες ή χαρτιά. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η σημασία αυτού του συνόλου είναι πολλαπλή. Είναι ταυτόχρονα Θεολογική, Κοσμολογική όπως είδαμε με το απόκρυφο νόημα των Αριθμών, Ψυχολογική και Προφητική. Και αυτή η ποικιλία είναι αποτέλεσμα των διαφόρων συνδυασμών που προκύπτουν από τον συσχετισμό και τη σύγκριση των 78 αυτών καρτών. Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε να μιλήσει το Ταρώ, όταν έχουμε βρει ένα από τους ατελείωτους συνδυασμούς, δηλαδή όταν ξέρουμε πως να τοποθετήσουμε πάνω στο τραπέζι ένα μέρος ή όλες τις κάρτες ανάλογα με το τι ψάχνουμε να βρούμε. Θα ρωτήσουμε για παράδειγμα για τη Δημιουργία στο ανθρώπινο επίπεδο, ποια είναι η Ζωή του Παντός και πως ο άνθρωπος μπορεί ή οφείλει να πάρει μέρος σε αυτήν.

Το Ταρώ αντιπροσωπεύει την αρχαία γνώση, τον Εσωτερισμό, σε όλες τις δυνατές εξελίξεις. Αν θέλουμε λοιπόν να βρούμε μια σταθερή βάση για να μελετήσουμε τα σύμβολα των 22 μεγάλων Αρκανών θα πρέπει να προστρέξουμε σ’ αυτή την αρχαία γνώση. Όχι βρίσκοντας την εξήγηση των συμβόλων, αλλά οδηγώντας μας να τα δημιουργήσουμε ένα προς ένα περιορίζοντάς τα σε σταθερές και γενικές αρχές. Έτσι δεν θα κάνουμε το λάθος να θελήσουμε να εξηγήσουμε τα σύμβολα του Ταρώ, αλλά θα αναζητήσουμε τον λόγο ύπαρξής τους, στην πηγή από όπου προήλθαν. Η αναζήτηση αυτή μας οδηγεί αυτόματα στο μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα της καταγωγής του ίδιου του συμβολισμού…!! Η ανάλυση της λέξης: “ Ιοντ – Χε – Βαυ – Χε” μας έδωσε τον γενικό νόμο πάνω στον οποίο κατασκευάστηκε στο σύνολό του το Ταρώ. Και η μελέτη του Ταρώ όσον αφορά στις αριθμητικές του διατάξεις, μας έδωσε το γενικό κλειδί, που πρέπει να εφαρμόζουμε σε κάθε ανάπτυξη του Ταρώ. Τα σύμβολα πρέπει λοιπόν να ακολουθούν ακριβώς την εξέλιξη των αριθμών και όπως μπορούμε να δούμε, έτσι γίνεται. Ο παραπάνω πίνακας αποτελεί μια συνοπτική μικρή εισαγωγή στην μελέτη του συμβολισμού του Ταρώ που μας επιτρέπει κάποιες σημαντικές ομαδοποιήσεις και εξηγήσεις.

Αυτή η συμβολική λοιπόν δομή είναι κυκλική, αυτογέννητη, αεικίνητη και αυτοανανεωτική, όπως χαρακτηρίζεται κάθε αρχαίο σύστημα διδασκαλιών. Είναι ένας τροχός (ROTA) που στην περιφέρεια είναι οι έννοιες που αναφέραμε ως Βασιλιάς – Βασίλισσα, Ιππότης κλπ που κινούνται γύρω από έναν ακίνητο άξονα του “Τίποτα – Μηδενός” που συμβολίζει τον Πρωταρχικό Χώρο (Ο) από όπου ξεκινά η Δημιουργία. Για την τροχιά δεν υπάρχει αρχή ούτε τέλος, κανένας δεν είναι ανώτερος ή κατώτερος. Στο Ταρώ αποκαλύπτονται κάποιες ιδιαίτερες όψεις του Σύμπαντος, κάποιες ειδικές διδασκαλίες που ήθελαν να εκφράσουν και να καθιερώσουν οι Μύστες που στο βάθος των χρόνων, από τη Μυστηριακή Αίγυπτο, συνέθεσαν τις εικόνες του Ταρώ. Το Ταρώ ή Ταρώτ απεικονίζει σε βαθιά σύμβολα το λεγόμενο Δένδρο της Ζωής, δηλαδή το ίδιο το Σύμπαν στην εσωτερική του Δομή. Αλλά στην μακρινή του μορφική εξέλιξη υπέστη αρκετές μεταλλαγές ερμηνείας. Έτσι π.χ. ο Αυτοκράτορας και η Βασίλισσα της μεσαιωνικής τράπουλας συσχετίστηκαν άμεσα με τον Άγιο Ρωμαίο Αυτοκράτορα και τη σύζυγό του. Το Χαρτί που αρχικά λεγόταν “ Ιεροφάντης” και που αναπαρίστανε τον Όσιρι, όπως δείχνει η μορφή του στέμματός του, ταυτίστηκε στην εποχή της Αναγέννησης με τον Πάπα. Δεν πρόκειται όμως για ουσιαστικές αλλαγές στην ουσία του ίδιου του Ταρώ. Οι ερμηνείες αυτές είναι απατηλές εφόσον εντάσσονται σε συγκεκριμένα χωροχρονικά πλαίσια και διαφεύγουν από την αέναη και υπερβατική μεταφυσική σημασία των συμβόλων.

Το Ταρώ τέλος αποτελεί μια εικονογραφημένη αναπαράσταση των Δυνάμεων της Φύσης, όπως τις αντιλαμβάνονταν οι Αρχαίοι Σοφοί, σύμφωνα με έναν καθολικό συμβολισμό που έχει την ρίζα του στον παγκόσμιο Νου και που καθρεπτίζεται στον Συλλογικό ανθρώπινο Νου.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το Ηλιακό Σύστημα δεν παρουσιάζεται σαν μια σφαίρα, αλλά σαν ένας Τροχός ή ROTA. Οι Αρχαίοι φαντάστηκαν τον Τροχό αυτό πολύ πιο καθαρά απ’ ότι συνήθως τον φαντάζονται οι σύγχρονες αντιλήψεις και έδωσαν ειδική σημασία στην φανταστική περιφέρεια. Αυτή την Περιφέρεια ή Ζώνη ονόμασαν Ζωδιακό Κύκλο, η οποία σύμφωνα με τα Αστέρια και την πορεία του Ήλιου, μας δίνει 12 Αστερισμούς ή Ζώδια μέσα σ’ αυτήν, 7 Πλανήτες και 3 Μορφές Κυβέρνησης του Κέντρου που ονομάζουμε Ήλιος. Μια Τρισυπόστατη Θεότητα που πηγάζει από το μεγάλο αυτό Κέντρο μας Ήλιο και στερεώνει τον «Τροχό» εφόσον η ύπαρξη του κέντρου είναι πάντα αυτή που ορίζει τον Κύκλο – περιφέρεια σύμφωνα με τον εσωτερισμό. Με βάση επίσης την Τριαδική πραγματικότητα, με βάση τον αριθμό 3 μπορούμε να μιλήσουμε για έναν Τριπλό Ηλιακό Λόγο, που όπως είδαμε παραπάνω εκφράζεται σε όλες τις Θρησκείες ως Πατέρας – Μητέρα και Υιός.

Η δομή λοιπόν του Ταρώ είναι υπερκόσμια, αγκαλιάζει το σύμπαν που ορίζεται για εμάς τους ανθρώπους μέσα στον πλανήτη Γη. Αυτό είναι σημαντικό να το έχει κανείς υπόψη, καθώς όλα ισχύουν από την άποψη του παρατηρητή και του σημείου αναφοράς. Πρόκειται για μια θεωρία της Σχετικότητας εφαρμοσμένης στη Μεταφυσική. Έτσι το μήνυμα του Ταρώ, όπως και κάθε συμβολικού κώδικα, χρωματίζεται αυτόματα από εκείνον που το αντιλαμβάνεται, το παρατηρεί και το επεξεργάζεται ερμηνευτικά σε κάποιο χωροχρονικό πλαίσιο. Αλλά μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο σχετικότητας αποκτά αξία αντικειμενική και απόλυτη και εκεί ακριβώς βρίσκεται η λειτουργικότητα του σαν μαντικού στοιχείου. Δυστυχώς στις μέρες μας η τράπουλα του Ταρώ εκτιμάται περισσότερο από την άποψη αυτή παρά από τη μεταφυσική και μυστικιστική της όψη. Ο λόγος είναι πως ο ίδιος ο άνθρωπος έχει χάσει τη σύνδεσή του με το πνεύμα και την εσωτερική αληθινή του φύση, έχει πάψει να τοποθετείται με φιλοσοφικό τρόπο στη Ζωή, επιλέγοντας περισσότερο να δρα ως ένα βιολογικό μηχάνημα που το εγωιστικό του συμφέρον είναι ο χρυσός του κανόνας. Το Ταρώ όμως τίποτα δεν έχασε, απλά παραμένει βουβό… Ο άνθρωπος αντίθετα έχει χάσει αυτή την επαφή με τον ανώτερο Πνευματικό Κόσμο και μην έχοντας πλέον την ικανότητα να εκφράσει και να αντιληφθεί αυτές τις διαχρονικές αξίες παραμένει και αυτός βουβός, έως ότου αφυπνιστεί ξανά και αρχίσει να βαδίζει τη μαγική Ατραπό!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ταρώ και Αστρολογία: Σημειώσεις ενός Μύστη, Σεν Ζερμαίν, εκδ. Νέα Ακρόπολη
Το Ταρώ των Βοημών: Το πιο αρχαίο βιβλίο του Κόσμου, Πάπυς, Δρ. Ζεράρ Ανκώς, Εκδ. Πύρινος Κόσμος
Αόρατοι Κόσμοι, Xόρχε Λιβράγγα, Εκδ. Νέα Ακρόπολη
Μυστική Δοξασία, Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ, Εκδ. Πύρινος Ήλιος
Το Βιβλίο του ΘΩΘ, Aleister Crowley, Αιγυπτιακά Ταρώ

Συγγραφέας: Βεριγάκης Μιχάλης